واکنش: این روزها گاهی اینقدر هوا گرم می شود که احساس می کنم هنوز بهار تمام نشده، پریده ایم وسط تابستان. انگار خورشید فقط چند متری با ما فاصله دارد!
واقعیت: شاید برایت جالب باشد که بدانی اتفاقا در فصل گرما و تابستان خورشید از ما دورتر است. اما در فصل سرما و زمستان به ما نزدیک تر می شود.
واکنش: مگر می شود؟! اگر خورشید تابستان ها از ما دورتر است پس چرا هوا اینقدر گرم است؟
واقعیت: خب ماجرا این است که گرما و سرمای هوا به دوری و نزدیکی خورشید بستگی ندارد. به زاویه تابش و مدت زمان تابش بستگی دارد.
واکنش: یعنی چی؟
واقعیت: زمستان ها زاویه تابش خورشید مایل است و در نتیجه طول روز کمتر است و ما گرمای کمتری دریافت می کنیم اما تابستان ها زاویه تابش خوشید مستقیم است، پس روزها بلندتر هستند و ما ساعات بیشتری شاهد حضور خورشید در آسمان هستیم. این میزان ساعات آفتابی باعث می شود هوا گرم تر بشود.
واکنش: چه جالب! می گویم این خورشید هم عجب موجود پیچیده ای است. ما یک عمر فکر می کردیم دلیل گرمای تابستان نزدیکی خورشید به زمین است ولی حالا فهمیده ایم اصلا قضیه یک چیز دیگر است. ولی واقعا تحمل گرما خیلی سخت است. آدم گاهی احساس می کند دارد بخار می شود!
واقعیت: حالا اینجا که خوب است. اگر می خواهی واقعا حس بخار شدن را تجربه کنی باید به کرمان بروی.
واکنش: چرا آنجا؟
واقعیت: به خاطر اینکه سری به «دشت گندم بریان» بزنی. طبق آمار ناسا، دشت گندم بریان با دمای 71درجه سانتی گراد، گرم ترین نقطه زمین است.
واکنش: همیشه فکر می کردم گرم ترین نقطه زمین باید در آفریقا باشد. اصلا فکرش را نمی کردم گرم ترین نقطه کره زمین در ایران خودمان باشد. من که می گویم این خورشید موجود پیچیده ای است. اینجا هم حساب و کتاب ذهنی یک عمر ما را به هم زد! حالا حواسم باشد یک وقت در سفرهای تابستانه گذرمان به این دشت نیفتد. چون اصلا دلم نمی خواهد در دمای 71درجه بخار بشوم!
یاسمن رضائیان
- یه لقمه محیط زیست؛ نامه ای ایرانی با 120 هزار امضا به نشنال جئوگرافیک
