روز کیسه های پلاستیکی! عجب عنوانی! از کی تا حالا پلاستیک ها اینقدر شأن و منزلت پیدا کرده اند که روزی به نامشان ثبت شده است؟!
این شأن و منزلت بیشتر از اینکه برای پلاستیک ها باشد برای احترام به محیط زیست است چون در این روز قرار است به کیسه های پلاستیکی «نه» بگوییم!
چند سالی است که مردم نسبت به مسائل محیط زیستی آگاه تر شده اند. شاید تو هم کسانی را دیده باشی که هنگام خرید کیسه های پارچه ای همراه خودشان می برند تا مجبور نباشند از کیسه های پلاستیکی استفاده کنند. اصلا شاید خودت هم جزو این دسته از افراد باشی. اگر اینطور است که تبریک می گوییم. تو یک حامی محیط زیست واقعی هستی!
هر سال ۳ میلیون تن پلاستیک در ایران تولید می شود!
«الکساندر پارکس» بود که ۱۵۰ سال پیش کیسه های پلاستیکی را اختراع کرد. البته این کیسه ها خیلی از مواقع زندگی را راحت تر کرده اند و باعث شده اند بهداشت بهتر رعایت شود. اما اگر در استفاده از هر چیز خوبی زیاده روی شود آن اختراع خوب تبدیل به فاجعه می شود.
طبق تحقیقاتی که انجام شده در ایران سالانه بیش از ۳ میلیون تن پلاستیک تولید می شود! فکرش را بکن چه فاجعه ای است! حالا ببین اگر هرکدام از ما فقط موقع خرید از کیسه های پارچه ای استفاده کنیم تا چه اندازه تولید و مصرف این کیسه ها پایین می آید. البته به ظاهر حرکت کوچکی است اما همین حرکت کوچک را اگر همه انجام بدهیم کمک بزرگی به محیط زیست می شود
کشورهایی که به کیسه های پلاستیکی «نه» گفته اند
بنگلادش، بوتان، هنگ کنگ، ایرلند، تایوان، ایتالیا و بلژیک از جمله کشورهایی هستند که یا استفاده از کیسه های پلاستیکی در آن ها ممنوع شده و یا قوانین سختی برای استفاده از این کیسه ها وضع کرده اند.
چرا می گوییم کیسه های پلاستیکی به محیط زیست آسیب می زنند؟
کیسه های پلاستیکی جزو موادی هستند که دیر تجزیه می شوند و به اصطلاح به آن ها تجزیه ناپذیر می گویند. آن ها بیشتر از ۵۰۰ سال و چیزی در حدود ۱۰۰۰ سال در طبیعت می مانند و از بین نمی روند. همچنین گاهی باد آن ها را داخل آب ها می اندازد. در آن صورت آن ها زندگی موجودات دریایی را به خطر می اندازند.
حتما تو هم عکس هایی را دیده ای که کیسه های پلاستیکی دور گردن و بدن حیوانات دریایی و پرندگان پیچیده است. خیلی اوقات این حیوانات نمی توانند خودشان را از دست این کیسه ها رها کنند و در نتیحه می میرند. حتی گاهی آن ها به اشتباه کیسه ها را به جای غذا می خورند. بنابراین کیسه ای که گوشه ای از خیابان افتاده است می تواند جان حیوانی را بگیرد.
زمانی که کیسه های پلاستیکی در برابر آفتاب قرار می گیرند ذرات سمی آن ها آزاد و وارد زنجیره غذایی می شود. این یعنی کیسه ای که انسان در طبیعت رها کرده نه فقط بلای جان سایر موجودات بلکه بلای جان انسانی دیگر می شود.
اختصاصی نشریهی اینترنتی نوجوانها – یاسمن رضائیان