در جنوب شرقی چین، در نزدیکی سواحل شهر بندری شیامن ، جزیره ای به نام کولانگشو قرار دارد ، جزیره کوچکی که شاید آن چیزی نباشد که از یک جزیره چینی انتظار دارید.
این جزیره کوچک که فقط 4000 ساکن دارد کاملا خالی از وجود هر ماشین یا دوچرخه ای است ، مگر در زمانهایی که توریست های بیشتری به این منطقه می آیند. در آن زمان دوچرخه و در برخی مواقع ماشین در اختیارشان قرار داده می شود.
معماری ساختمان ها و عمارت های این جزیره معماری اروپایی قرن نوزدهم است ، علاوه بر اینها سواحل شن های سفید ، پیاده روی در کنار ساحل و همچنین موسیقی کلاسیک از جمله مواردیست که باعث شهرت این جزیره شده اند.
علاوه بر موسیقی کلاسیک که شهرت و طرفدار زیادی در این جزیره دارد ، بزرگترین موزه پیانوی جهان نیز در این جزیره واقع شده است ، به همین دلیل این جزیره را ” جزیره پیانو” نامیده اند. خانه های مستعمری ، درختان زیبای بانیان و خیابان های سنگ فرش ، همه از جمله مواردی هستند که به خوبی بازدیدکنندگان را با گذشته چین و این جزیره آشنا می کند.
شاید این جزیره کوچک باشد ، اما خانه بسیاری از موزیسین های مشهور و خوشنام چین بوده است. جالب است که بدانید بیشتر ساکنین این جزیره در خانه هایشان پیانو دارند به طوری که گفته می شود این میزان بیشتر از تمام شهرهای دیگر چین است.
آلات موسیقی کلاسیک غربی از جمله پیانو ، تا پایان سالهای 1800 ، به ندرت در چین وجود داشت. اما کولانگشو ، به دلیل اینکه خانه بسیاری از دیپلمات ها و مقام های رسمی بوده است تبدیل به جایی شد که بیشتر غربی ها در آن زندگی و کار می کردند ، به همین دلیل فرهنگ آنها از اروپا به این منطقه آورده شد و همراه آن بیشتر وسایلی که آنها در غرب مورد استفاده قرار می دادند در این جزیره مورد استفاده قرار گرفت و تبدیل به یک عرف شد.
در نهایت ، کولانگشو اولین جا در چین بود که در آن موسیقی کلاسیک غربی نواخته می شود. همانطور که گفته شد ، امروزه بزرگترین موزه پیانوی جهان در این جزیره قرار دارد ، موزه Gulangyu Piano Museum ، که در آن بیش از 100 پیانو – از جمله پیانویی با کیبورد های طلا و یک پیانوی دست ساز عتیقه – برای بازدید قرار گرفته است.
