۱۰ مدل از عجیب ترین کفش های تاریخی

کفش های متفاوتی که در تاریخ به جا مانده است این روزها عجیب ترین کفش ها لقب گرفته اند.

از گذشته تا به حال کفش همیشه یکی از بخش های لباس بوده است که توسط مردان و زنان پوشیده می شود. در طول تاریخ کفش های مختلفی بوده اند که برای مدتی مردم از آن ها استفاده می کردند و حتی برخی از آن ها تا همین چند سال پیش نیز طرفدارانی داشته است.

  کابکاب

یکی از کفش های عجیبی که در خاورمیانه و در قرن های 14 و 15 استفاده می شده است بانام کابکاب شناخته می شود. این کفش ها در ان دوران به عنوان کفش های پاشنه بلند زنان شناخته می شدند و ارتفاع آن ها متفاوت بود. به دلیل انکه درآن زمان مسیرها خاکی یا گلی و کثیف بودند، خانم ها برای تمیز ماندن از این کفش ها استفاده می کردند. کاب کاب صدایی است که این کفش ها تولید می کنند و البته به نام این کفش ها نیز تبدیل شده است. کاب کاب ها معمولا کفش هایی با کیفیت و البته گران قیمت بودند که با چرم یا مواد دیگر درست می شدند.

  بارک

در مناطق سرد شمال اروپا مانند نروژ، سوئد و شمال روسیه مردم برای کار در سرما نیاز به کفش های گرم و محکمی داشتند تا بتوانند سال ها از آن استفاده کنند. در این مناطق خانم ها از کفش های خاصی به نام بارک استفاده می کردند. این کفش ها با استفاده از پوست درختی ویژه به نام غان ساخته شده بود. بر روی این کفش های بارک پوششی از چرم میپوشیدند و سپس از خانه خارج می شدند. این نوع کفش ها در اوایل قرن 20 رواج داشت.

  کفش های بی پاشنه

در میان تمام کفش های عجیبی که در گذشته استفاده می شده است کفش هایی نیز هستند که به تازگی ساخت و وارد باشده شده اند. کفش بی پاشنه که برای اولین بار در سال 2007 رونمایی شد یکی از این کفش های عجیب امروزی است. در این کفش ها که به نظر پاشنه بلند هستند هیچ پاشنه ای وجود ندارد. تعادل اصل اول دراین کفش هاست که به گفته طراحش کاملا در آن وجود دارد. البته پس از رونمایی از این کفش ها انتقادات بسیاری بر علیه آن شد و پزشکان مضر بودن آن ها برای پا را تایید کردند.

  چکمه باله

یکی دیگر از کفش های بسیار عجیبی که قدمت زیادی هم ندارد چکمه های باله هستند. این کفش ها برای اولین بار در سال 1980 طراحی شدند و البته در آن سال ها به سرعت محبوبیت پیدا کردند که عمده این محبوبیت در ژاپن بود. اصل طراحی این چکمه ها پاشنه های بسیار بلند و ترکیب آن با کفش های ساده باله بود. این کفش ها که باعث به وجود امدن مشکلات شدیدی در قسمت ستون فقرات و البته ساق پا می شدند خیلی زود ازچشم افتاده و کمتر استفاده شدند اما هنوز هم نمونه هایی از آن ها دیده می شود.

  کفش مردانه پاشنه بلند

در سده 1700 مردان اروپایی تغییرات عجیبی در نحوه پوششان ایجاد کردند. آن ها اعتقاد داشتند که کفش عنصری بسیار مهم برای یک مرد است و باید همیشه کفش های عجیب و تک به پا داشته باشند. در این دوره بود که مردان اروپایی کفش های پاشنه بلند را برای خودشان انتخاب کردند تا هم قدی بلندتر داشته باشند و هم اینکه کمی متفاوت به نظر برسند. این حتی به قدری پیش رفته بود که شاه لویی 14ام هم یک جفت کفش پاشه بلند قرمز را برای خودش سفارش داده بود. البته این مورد در اواخر این سده رو به زوال رفت و مردم آن را فراموش کردند.

  اوکوبو

پیش از سال های 1970 که کفش های جدید وارد ژاپن شود مردم این کشور از نوع خاصی کفش چوبی استفاده می کردند که به عنوان صندل های پاشنه بلند در آن زمان شناخته می شد. این صندل ها از یک تکه چوب ساده تشکیل شده بود که هر کدام آن ها نزدیک به 14 سانتی متر ارتفاع داشتند. دلیل وجود این کفش ها تنها به خاطر مد آن روزها نیست بلکه این کفش باعث می شد تا پاها کمتر کثیف شده و نزدیک به سطح الوده خیابان ها نباشد. راه رفتن با این کفش ها البته بسیار سخت بود زیرا این کفش ها سنگین و همچنین بدپا بودند. این کفش ها هنوز هم دربرخی از شهرهای این کشور دیده می شود.

  چاپینز

این روزها تنها تعداد کمی از موزه های دنیا نمونه های ساده ای از این کفش های باستانی ایتالیا دارند چرا که این کفش ها برای دورانی مابین سال های 1580 تا 1620 استفاده می شده است. این کفش ها نیز مانند اوکوبوهای ژاپنی از چوب ساخته شده اند و پاشنه های بسیار بلند در حد 18 سانتی متر داشته اند.این کفش ها از نظر وزنی نه چندان سبک و البته بسیار گران قیمت بوده است. چرا که با چوب های مرغوب ساخته و از جواهرات تزئین می شدند.

  پادوکاس

یکی از کفش های قدیمی هند به نام پادوکاس در قرن 17 مورد استفاده قرار می گرفته است. این کفش ها با استفاده از چوب ساخته می شدند اما نکته بسیار عجیب در مورد آن ها این است که هیچ رویه ای ندارد و تنها از یک کفه و البته یک بخش دستگیره مانند ساخته شده است. فردی که این کفش را به پا می کرد باید همیشه با پا کفش را می گرفت و این باعث می شد که بیش از 20 دقیقه نتواند با آن قدم بزنند.

  کفش دامادی فرانسوی

در قرن 9 هجری در فرانسه مردها برای جشن های عروسی از کفش های بسیار عجیب و خاصی استفاده می کردند که مطمئنا نمونه های آن را ندیده اید. این کفش ها که از جنس چوب های بسیار گران قیمت بود با یک شیب فراوان به سمت بالا در قسمت جلویش تمام می شد. این باعث می شد که قدم زدن با این کفش ها برای چند دقیقه هم خطرناک و دردناک باشد. شکل و شمایل این کفش به قدری عجیب است که همه چیز را توضیح می دهد.

لوتوس سنتی چین

در یکی از سنت های عجیب چینی در قرن 10 خانواده ها برای فرزندان دخترشان یک کفش را انتخاب می کردند و آن ها مجبور بودند تا انتهای عمر از این کفش ها استفاده کنند. این سنت باعث می شد تا پای دخترها هیچ رشدی نکرده و در انتهای عمر دیگر نتوانند راه بروند. این سنت در یکی از روستاهای چین تا سال 2009 نیز ادامه داشت تا آخرین بازمانده از این سنت عجیب جانش را از دست بدهد.

                                                                                                                             منبع:yjc.ir