اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
یاسمین الهیاریان:
.jpg "13 آداب در سخن گفتن از دیدگاه فتوت نامه سلطانی 1")
1- سخن باید فراخور فهم شنونده باشد.
چنانچه امیرالمومنین فرمودند: (کلم الناس علی قدر عقولهم – با مردم به میزان عقل آن ها سخن بگویید.)
سعدی علیه الرحمه نیز چنین سراییده است: (با یار نو از غم کهن باید گفت / با او به زبان او سخن باید گفت)
۲- باید با مهربانی و مدارا صحبت کرد.
۳- باید با حوصله و روی باز سخن گفت نه با کج خلقی و بداخلاقی.
۴- طوری سخن بگویید که شنوندگان لذت ببرند نه اینکه باعث رنج آن ها شوید.
۵- به گونه ای سخن بگویید که منفعت دنیا و آخرت در آن باشد.
۶- سخنی بگویید که موثق و درست باشد. سخن مانند دانه ای است که اگر فاسد باشد در هر زمینی که بکارید نمی روید.
۷- تا از شما چیزی نپرسیدند سخن نگویید.
۸- با صدای بلند صحبت نکنید.
۹- در هنگام سخن گفتن با کسی به اطراف نگاه نکنید.
۱۰- سخن کنایه آمیز نگویید.
۱۱- بدون فکر سخن نگویید زیرا پشیمانی به دنبال می آورد.
۱۲- در میان سخن کسی نپرید و حرف او را قطع نکنید.
۱۳- بیش از حد حرف نزنید زیرا گزافه گویی نشانه ای از بی خردی است.
توصیه ها
• اگر کسی پرسید به چه زبانی سخن می گویی؟ بگو به زبان صداقت.
• اگر کسی پرسید سخن کامل چه سخنی است؟ بگو سخنی که موافق سخن خدا و رسول باشد.
• اگر کسی پرسید سخن ناقص چه سخنی است؟ بگو سخنی که موافق قرآن و حدیث نباشد.
• اگر کسی پرسید کدام سخن خوب است؟ بگو آن که نفعی به کسی برساند.
• اگر کسی پرسید کدام سخن بد است؟ بگو آن که ضرری به کسی برساند.
منبع: فتوت نامه سلطانی / تالیف: مولانا حسین واعظ کاشفی سبزواری / به اهتمام: محمد جعفر محبوب / انتشارات بنیاد فرهنگ ایران/۱۳۵۰
