اولین هدف افرادی که به دنبال لاغری هستند، آب کردن چربی‌های شکم است. اما اگر هیچ برنامه‌ی هوشمندانه‌ای برای نابودی چربی‌های شکم نداشته باشید، رژیم لاغری و برنامه ورزشی احتمالا به کارتان نیاید! بنابراین اگر قصد دارید که بر روی ماموریت بعدی‌تان برای آب کردن شکم تمرکز کنید، بهتر است این پنج قانون ساده را مرور کنید.
1- فقط بحث قیافه نیست!
پژوهش انجام شده توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سن لوئیس دریافته‌اند که احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت نوع دوم در افرادی که دچار انباشت چربی در ناحیه دور شکم و کمرشان هستند، بیشتر است. آلبرت ماتنی، متخصص تغذیه، می‌گوید: «دلیلش این است که چربی‌های شکم یا احشایی بر خلاف چربی‌های زیرپوستی، اندام‌های داخلی را احاطه می‌کنند.» این اتفاق در مورد زنانی که اضافه وزن کمی دارند هم صدق می‌کند.در گام اول باید اندازه استاندارد دور کمر را اندازه‌گیری نمایید. در زنان، اندازه 89 سانتی‌متر به بالا احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن را بیشتر می‌کند.
2- ژنتیک هم دخیل است
اگر در حال مطالعه مطلب حاضر در مورد “آب کردن چربی‌های شکم” هستید، پس باید گفت که شانس با شما یار نبوده است؛ منظورمان در مورد چربی شکم است. پژوهش منتشر شده در سال 2013 در ژورنال Human Molecular Genetics نشان داد که پنج ژن متفاوت در میزان انباشت چربی اطراف شکمتان نقش بازی می‌کنند. البته نیاز نیست همه تقصیر را گردن ژن‌های بیچاره‌تان بیندازید! زیرا آن ژن‌ها فقط شرایط را برای داشتن شکمی بزرگتر هموار می‌کنند و این سبک زندگی شما است که عامل تعیین کننده است.
جورجی فیر، متخصص تغذیه، می‌گوید که بهتر است در مواجهه با مشکل آب کردن چربی‌های شکم، رویکرد واقع‌بینانه خود را حفظ کرد. اگر تغذیه سالم، تمرین هدفمند و مدیریت استرس (در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت) نمی‌توانند ظاهر شکمتان را فتوشاپی کنند، هیچ مشکلی نیست.
3- عضله سازی
ماتنی می‌گوید که همه چیز به ماهیچه‌ها کار دارد زیرا ماهیچه‌ها ضمن بالا نگاه داشتن سرعت متابولیسم بدن، حساسیت انسولین را نیز کاهش داده تا مانع انباشت چربی در اطراف شکم شود. نتایج پژوهش انجام شده بر روی 10.500 نفر توسط دانشکده سلامت عمومیِ دانشگاه هاروارد نشان داد که تاثیر تمرین‌های قدرتی بر آب کردن شکم بیشتر از تمرین‌های هوازی است. بنابراین تلاش کنید تا دست کم سه یا چهار روز در هفته را صرف انجام تمرین‌های قدرتی کنید.
تمرین وزنه‌برداری در آب کردن چربی مانند یک بمب عمل می‌کند. ولی بهترین تمرین برای آب کردن چربی‌های شکم از ترکیب تمرین‌های منظم و رژیم غذایی سرشار از پروتئین حاصل می‌شود. نتایج پژوهش انجام شده توسط محققان دانشگاه مک‌مستر نشان داد زنانی که 30 درصد کالری روزانه‌شان را از پروتئین کسب می‌کنند دو برابر زنانی که رژیم غذایی کم پروتئین مصرف می‌کنند، وزن کم می‌کنند. با توجه به این موضوع، بهتر است روزانه 25 تا 30 گرم پروتئین (معادل نصف سینه مرغ) مصرف کنید.
4- کیفیت کالری‌های دریافتی
حتی اگر شما میزان کافی مواد مغذی را دریافت کنید (مانند کربوهیدرات و پروتئین‌ها)، باز هم نمی‌توانید از کنار اهمیت آماده سازی منابع غذایی باکیفیت – غذاهای کامل – به راحتی بگذرید. بسیاری از غذاهای فرآوری شده فاقد فیبر و سرشار از مواد شیمیایی هستند که می‌توانند سطح هورمون‌ها را پایین بیاورند و در نتیجه نحوه انباشت چربی در بدن را تغییر دهند. غذاهای کامل و باکیفیت مانند میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات کامل و گوشت گوساله‌ای که از علوفه تغذیه کرده می‌تواند نیاز بدن به انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان را تامین کنند که در نهایت چربی‌های شکم را آب خواهند کرد.
5- مدیریت سطح استرس برای آب کردن چربی‌های شکم
ماتنی می‌گوید که بالا بودن پیوسته سطح استرسِ هورمون کورتیزول نه تنها چربی‌ها را آب نمی‌کند، بلکه آن‌ها را مستقیما روانه ناحیه شکم می‌کند. از جمله عوامل استرس زایی که می‌توانند مانع تحقق اهدافتان شود، می‌توان به ورزش بیش از حد (اگر برنامه ورزشی‌تان یکنواخت شده، بهتر است کمی بیشتر استراحت کنید)، حجم کاری بسیار بالا و کمبود خواب اشاره کرد. در واقع، نتایج پژوهش صورت گرفته در دانشگاه ویک فارست نشان می‌دهد که خواب پنج ساعت کمتر هنگام شب به شدت با افزایش چربی اطراف شکم در ارتباط است. بنابراین بهتر است هر شب بین هفت تا 9 ساعت استراحت کنید و در ضمن بین قرارهای کاری، زمانی را برای تنفس اختصاص دهید تا استرس ناشی از حجم کاری تبدیل به چربی شکم نشود.
چاقی در نوجوانان و عوارض ناشی از آن
