پهباد های Aquila فیسبوک که با انرژی خورشیدی کار می کنند. موسس کمپانی فیسبوک، مارک زاکربرگ، برای ابراز و بیان کردن تمایل شدید خود برای متصل کردن تمام دنیا به اینترنت مشهور است، و کمپانی فیسبوک نیز قصد دارد تا پهباد های غول پیکری که با انرژی خورشیدی کار می کنند را برای پخش کردن اینترنت در سرتاسر جهان به کار گیرد. آزمایشگاه اتصالات خود فیسبوک پهبادی بهره گرفته از انرژی خورشیدی توسعه داده است که طول بال های آن به بزرگی یک هواپیمای مسافربری بوئینگ ۷۴۷ است. این پهباد، که آکوئیلا (Aquila) خوانده می شود، اولین پرواز آزمایشی خود را در ماه ژوئن سال ۲۰۱۶ به انجام رساند و در حالی که در آن زمان هنوز به تکنولوژی اینترنت خود مجهز نشده بود ، اما این پرواز موفقیت بسیار بزرگی برای آن بود. این پرواز واقعی ۹۶ دقیقه به طول انجامید (۶۶ دقیقه طولانی تر از زمان برنامه ریزی شده) و به تیم تحقیقاتی کمک کرد تا از عهده مرحله بعدی از نوآوری نیز برآید. فیسبوک امید دارد روزی این پهباد های کم مصرف کننده انرژی در شعاع های ۶۰ میلی پرواز کنند به صورت هم زمان به هر جایی که نیاز است دسترسی اینترنت بدهند.
تکنولوژی اینترنت بی سیم جدید که ۳۳۰ درصد از تکنولوژی های کنونی سریع تر است. تنها چند ماه پیش، محققان در آزمایشگاه علوم کامپیوتری و هوش مصنوعی دانشگاه MIT یا CSAIL یک دستاورد بزرگ را در اینترنت بی سیم جدیدی که ۳۳۰ درصد سریع تر از فناوری کنونی بوده و دارای پهنای باند دو برابری می باشد را معرفی کردند. این فناوری که MegaMIMO 2.0 نام گرفته است، از چندین ترنزمیتر و دریافت کننده به صورت هم زمان استفاده می کند تا داده را به صورت هم زمان باز پخش و تقویت کند و مقدار داده درون یک پهنای باند را افزایش دهد. این فناوری روزی می تواند به اینترنت سریع تر و بهتر در فضاهای عمومی و گرد همایی های بزرگ ، همانند کنسرت ها و رویداد های ورزشی، منجر بشود. این تکنولوژی جدید هم چنین می تواند مسئله بحران طیف را از طریق پخش متفاوت داده ها برای به وجود نیامدن تراکم و ازدحام بر روی شبکه ، حل کند.
یکی از مشکلات LiFi وابستگی به نور و عبور نکردن از دیوار ها می باشد. سال گذشته یک استارت آپ فرانسوی یک تکنولوژی اینترنت بی سیم بر پایه چراغ های LED توسعه داد که آن طور که آن ها ادعا می کنند چیزی حدود ۱۰۰ برابر از تکنولوژی های کنونی WiFi سریع تر است. این تکنولوژی با نام LiFi از نرخ چشمک زدن لامپ های ال ای دی استفاده می کند ، که البته به صورت معمول برای چشم غیر مسلح قابل حس نیست و غیر قابل مشاهده می باشد. آن فرکانس بسیار بالاتر از چیزی می باشد که موج های رادیویی اینترنت های بی سیم مرسوم به کار می گیرند. لای فای برای استفاده نیاز به روشنایی و نور دارد، در نتیجه نمی تواند همانند وای فای از دیوار ها عبور کند، اما می تواند برای مشخصا دسترسی دادن به یک کاربر خاص مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این ها، طبیعت امن لای فای، آن را به گزینه ای کاملا مناسب برای مکان هایی هم چون بیمارستان ها و مدارس، جایی که سرعت بالا و امنیت زیاد از اولیت های اصلی هستند، تبدیل می کند.
مدت ها قبل از این که کمپانی فیسبوک پهباد خود را برای پخش کردن اینترنت در آسمان به پرواز درآورد، گوگل پروژه Loon را آغاز کرد. راه کاری مشابه که البته این بار بر روی بالن ها تکیه می کند. این بالن های در ارتفاع بالای مجهز به اینترنت ، طراحی شده اند تا اتصال به اینترنت را در قسمت های روستایی آفریقا و آسیای جنوب شرقی به علاوه هر جای دیگری که دسترسی به آن سخت است، توسعه و گسترش دهند. این پروژه در سال ۲۰۱۳ به حرکت در آمد، زمانی که گوگل از ساکنان Central Valley ایالات کالیفرنیا خواست تا داوطلب شوند و به تیم این پروژه اجازه دهند آنتنی را بر روی خانه شان نصب نمایند تا بتوانند این بالن ها را مورد آزمایش قرار دهند. پس از سه سال و آزمایش های زیاد بر روی چندین قاره در سر تا سر جهان ، پروژه Loon (که هم اکنون تحت بخش X که پیش از این Google X بود ، عمل می کند) به بهتر و کامل کردن تکنولوژی گسترش اینترنت خود ادامه می دهد ، با این امید که روزی نقاط خالی موجود بر روی نقشه پوشش اتصال اینترنت را پر کند.
در طی ماموریت ۳۴۰ روزه اش در ایستگاه بین المللی فضایی، فضانورد آمریکایی Scott Kelly به چیزی همانند یک ستاره اینستاگرام تبدیل شد، با پست کردن تصاویری از منظره های خیره کننده از زمین و حتی فرا تر از آن از درون پایگاه خود در میان ستاره ها. در نتیجه مردم اطمینان صد درصدی دارند که فضانوردان در فضا نیز به اینترنت دسترسی دارند. اما در واقعیت، فرستادن داده و اطلاعات از فضا، خود تقریبا به میزان پیچیدگی سفر فضایی است، اما ناسا تکنولوژی جدیدی را در ایستگاه بین المللی فضایی در سال ۲۰۱۶ مستقر کرد که در نهایت می تواند استفاده شود تا اینترنت را حتی در مکان های عمیق تر و دور تر فضا بازپخش کند. اگر Elon Mask و Richard Branson زمانی موفق به زندگی بر روی مریخ شوند، مطمئنا از کارکنان ناسا برای دسترسی به اینترنت بر روی سیاره سرخ، سپاس گذار خواهند بود.
سامسونگ، این کمپانی تولید محصولات الکترونیکی کره ای، ایده بزرگی برای گسترش اینترنت به سرتاسر کره زمین دارد، استفاده از ماهواره ها. در سال ۲۰۱۵، این کمپانی پیشنهاد شبکه ای جهانی از ۴۶۰۰ ماهواره شناور در مدارهای پایینی زمین را داد که می توانند ماهیانه تا سقف یک زتا بایت (یک تریلیون گیگابایت) اینترنت پخش نمایند. طبق این برنامه، ماهواره ها در سطح پایین تر و نزدیک تری به زمین نسبت به طرح های قبلی پرواز می کنند تا دسترسی به اینترنت را با سرعتی که کاربران اینترنت به صورت معمول در خانه به آن عادت دارند، فراهم نماید. آیا شبکه ماهواره های سامسونگ واقعا هیچ وقت اتفاق می افتد؟ احتمال آن چندان زیاد نیست ، اما ایده های بلند پروازانه این چنینی هستند که پیشرفت را به وجود می آورند.
