خیلی از افراد وقتی از ضدآفتاب‌ها استفاده می‌کنند، بر این باورند که حتما در برابر آفتاب‌سوختگی و سرطان پوست محافظت می‌شوند، در حالی که گاهی به علت سهل‌انگاری در خواندن دستورالعمل‌های کرم های ضدآفتاب و یا حتی مقررات لازم در تولید ضدآفتاب‌ها، این محصولات ضعیف‌ترین ابزار مبارزه در برابر ابتلا به ملانوما (یکی از جدی‌ترین انواع سرطان پوست) هستند تا جایی که موسسه مستقل زیست‌محیطی آمریکا آن ها را تایید نمی‌کند.
این موسسه طی تحقیقی، ایمنی و اثربخشی 1400 کرم ضدآفتاب، رژلب ترمیمی ضد ترک و خشکی لب، لوازم آرایشی و لوسیون‌های SPF دار(مقاوم در برابر اشعه مضر خورشید) را بررسی کرده و نتیجه تحقیقاتش نشان داده است فقط 25 درصد از این محصولات، در مقابل اشعه‌های خورشید حفاظت کافی ایجاد می‌کنند. در این مطلب 6 نوع از بدترین انواع ضدآفتاب‌ها معرفی می شوند:
1- ضدآفتاب‌های حاوی رتینول
رتینول یا همان ویتامین A می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را در افرادی که در معرض نور آفتاب هستند، افزایش دهد، اما هنوز به علت آثار ضدپیری‌اش، آن را به ضدآفتاب‌ها و لوسیون‌ها اضافه می‌کنند. این ماده ممکن‌است حساسیت پوست شما را در برابر نور آفتاب افزایش دهد.
این جمله باید روی جعبه این ضدآفتاب‌ها نوشته شود: «لطفا هنگام استفاده از این محصول و به مدت یک هفته پس از آن، کمتر در معرض نور آفتاب قرار بگیرید».
2- ضدآفتاب‌هایی با SPF بالاتر از 50
SPF فقط میزان محافظت در برابر اشعه‌های UVB که باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود را نشان می‌دهد و کاربردی در مقابل اشعه‌های UVA که باعث سرطان می‌شود ندارد یا بسیار ضعیف است، اما این باور غلط وجود دارد که محصولات با SPF بالاتر، محافظت بیشتری دارند.
سازمان غذا و داروی آمریکا، تبلیغ محصولات با SPF بالای 50 را «دروغین و فریب دهنده» می‌داند و این نوع تبلیغ را برای شرکت‌ها ممنوع کرده است.
نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، از ضد آفتاب استفاده کنید، زیرا پوست شما باید فرصت کافی برای جذب مواد تشکیل دهنده ضد آفتاب را داشته باشد.
3- ضدآفتاب‌های حاوی اکسی‌بنزن
اکسی بنزن یک ماده ضدآفتاب شیمیایی است که به‌وسیله پوست جذب می‌شود، اما مشکل اینجاست که این ماده به راحتی پس از جذب وارد جریان خون می‌شود و مانند هورمون استروژن عمل می‌کند و در طولانی‌مدت می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در باروری و غده تیرویید شود.
محققان روان‌پزشکی بر این باورند که این ماده شیمیایی برای سیستم عصبی سمی است.
برای دچار نشدن به عوارض این ماده، برچسب محصولات را با دقت بخوانید. این ماده ممکن است همچنین با نام هایی مانند بنزوفنون یا بنزوفنون-3 نوشته شود.
4- ضدآفتاب‌های پودری یا افشانه‌ای
زمانی که ضدآفتاب را روی بدن خود اسپری می‌کنید، سخت است بفهمید که آیا همه نقاط را پوشش داده است یا نه. این مشکل در مورد ضدآفتاب‌های پودری و آرایشی هم وجود دارد.
سازمان غذا و داروی آمریکا، فروش محصولات ضدآفتاب پودری یا موجود در مواد آرایشی را بعد از پایان سال 2013 ممنوع اعلام کرده است.
5- ضدآفتاب‌های حاوی مواد دافع حشرات
افزودن این مواد به ضدآفتاب‌ها لازم نیست و حتی احتمال دارد به پوست آسیب بزند. مواد دافع حشرات می‌توانند حاوی موادشیمیایی موثری باشند، اما به این محصولات فقط یک بار در روز احتیاج دارید، در حالی که ضدآفتاب باید هر دو ساعت یک بار تمدید شود.
طبق بررسی ها هر فرد بیشتر از یک بار در روز، به استفاده از مواد دافع حشرات نیاز ندارد، مگر زمانی که قصد پیاده‌روی طولانی در بیابان یا طبیعت را داشته باشد. البته در این حالت نیز حشرات فقط صبح زود و شب می‌توانند باعث آزار شوند که در این زمان‌ها هم اشعه‌های مضر آفتاب وجود ندارند و نیازی به ضدآفتاب‌ها پیدا نمی‌کنید!
6- مرطوب‌کننده‌ها، رژلب‌های ترمیمی و مواد آرایشی SPF دار
کمتر از 10 درصد این محصولات، معیارهای موسسه مستقل زیست‌محیطی آمریکا را برای محافظت در برابر اشعه‌های UVA وUVB و… دارند و بیشتر محصولات موجود در بازار چنین کارایی‌ای ندارند.
هر گونه ادعا در این‌باره که این قبیل لوازم آرایشی می‌توانند از آسیب نور خورشید بر پوست جلوگیری کنند، اغراق‌آمیز است.
به علاوه، بیشتر خانم‌ها، از این محصولات فقط یک بار در روز استفاده می‌کنند، بنابراین اثر حفاظتی احتمالی آن ها فقط برای یک مدت کوتاه (چند ساعت) است.
منبع: بیتوته
