پرسش و پاسخ هایی در باره مدرسه

سؤال

راستش ما توی مدرسه یه گروه 4،5 نفره و خیلی صمیمی هستیم. امسال متوجه شدیم که یکی از دوستامون که توی گروهمون هستش یه خواهر 18 ساله داره که امسال پیش دانشگاهیه. این دوستمون،مادروپدرش از هم جدا شدن،پدرش زن دیگه ای گرفته و بچه هم داره و طبق گفته های خودش سراغی از این ها نمیگیره و خرجشون گردن مامانشونه و با مامانشون زندگی میکنن.

مادرشون هم ادم سرشناسی هستش و همیشه در حال مسافرته. اما چیزی که ما رو نگران کرده اینه که اون خواهر 18 ساله دوستمون،هر وقت که مادرشون به یه مسافرت کاری میره،بدون اجازه و خبر مادرشون،ماشینش رو برمیداره و با پسرهای فامیلشون مثل:پسردایی و پسر خاله و دوستای اونها و گاهی هم دوستای خودش،میرن کافی شاپ،پارک و رستوران های شهر.

دوست ما هم میگه چون من توی خونه تنهام مجبورم با خواهرم برم و بابت همین موضوع تقریبا هر شب تا حدود ساعت 12 و 1 بیرونن و دوست ما هم این اخر سالی بدجور از درساش افتاده و همه ی امتحانات و درسای کلاسی رو میاد توی مدرسه میخونه. به نظر ما خواهر اون داره خیانت بزرگی در حقش میکنه و نباید خواهرش رو از الان و این سن در این کارها بندازه و با این کار داره هم با زندگی خودش که امسال کنکور داره و هم با زندگی خواهر 13 سالش که دوست ماست،بازی میکنه.

از این رو خانواده های ما هم چندباری بهمون گوشزد کردن که باهاش نگردیم اما ما نمیتونیم تنهاش بذاریم چون اون غیر از ما توی مدرسه کسی رو نداره بلکه میخوایم کمکش کنیم و با خودش یا حتی شده خواهرش صحبت کنیم که دست از این کارهاش برداره. ازتون خواهش میکنم هرچه زودتر جواب پیامم رو بدین و کمکمون کنید. یه دنیا ممنون.

پاسخ

دوست خوبم، احساس شما را که برای دوستتون نگران هستید کاملا متوجه میشوم و میدانم که تنها به دنبال این هستید که به او کمکی کرده باشید. اما باید چند نکته را یادآوری کنم.

یادتون باشه که به هر حال دوستتون خانواده داره و مادرش سرپرست و عهده ­دار فرزندانش هست. به همین دلیل تنها کمک منطقی ای که شما می توانید به دوستتون بکنید این است که از او بخواهید تا مادرش را در جریان بگذارد و یا با بهانه هایی از او برای حضور بیشتر درخانه کمک بگیرد. تا زمانی که او نتواند خودش با شرایطی که دارد کنار بیاید و راستی و صداقت در پیش بگیرد، کمک های دیگران به هیچ عنوان برایش راه گشا نیست.

گفتن مسایل به خواهر او هم که به هر حال در دوره نوجوانی است دردی را دوا نمی کند، چرا که اگر او از این کار ناراضی بود که انجام نمی داد و بسیار بعید هم هست که او از شما کمتر در مورد بدیهای این رفتار ها اطلاعات داشته باشد. بنابراین تنها راه این است که دوستتان خودش پیشقدم شود و مسائل را با مادرش در میان بگذارد و یا حتی از خواهرش کمک بگیرد.

نکته مهم تر این است که بتوانید دلیل مخالفت خانواده های خود را در مورد ارتباط داشتن با دوستتان درک کنید. انسان زمینه و آمادگی این را دارد که متاثر از محیط خود تغییر کند. تصور کنید اگر شما هر روز و بارها از دوستتان رفتارهایی را ببینید و یا شرحش را بشنوید که قبیح و زشت شمرده می­شود، کم کم این زشتی برای شما هم که در معرض آن قرار گرفته اید عادی می شود. این همان قدم اولی است که فردی به راه هایی که نباید وارد می شود. بنابراین مقصود والدین شما این نیست که دوستتان آدم بدی است اما او در شرایطی است که می تواند افکار و یا تجربه هایش برای شما زمینه ساز رفتارها و باورهای نادرست باشد.

پرسش

سلام. من 13 سال سن دارم. من 6 سال در یک مدرسه و در کنار دوستانم درس خواندم اما به علت جابه جایی از آن مدرسه و از دوستانم جدا شدم و به مدرسه ی دیگری آمدم اما درس هایم بسیار ضعیف شده. برای هر امتحانم درس می خوانم اما با نمره های بدی روبرو می شوم.

دیگر از مدرسه خسته شده ام و برای آمدن تعطیلات روز شماری می کنم.حتی برنامه ریزی هم کردم اما جوابی نداد. من زبان عربیم عالی است اما در درس های خواندنی مگر علوم نفرت دارم و ریاضی و ادبیاتم هم خوب است.دیگر خسته و عصبی شده ام لطفا کمکم کنید.

پاسخ

برای حل مشکلات درسیت، اول از همه باید روحیه ات رو درست کنی. جدا شدن از دوستان سخته ولی باید با سختی ها کنار بیایی. باید واقع بین باشی. سعی کن که دوستان جدیدی در مدرسه پیدا کنی. اگر حال و هواتو عوض نکنی، اذیت میشی.برنامه ریزی حتما جواب میده اما اولا باید برنامه ات بلند مدت باشه و زود خسته نشی و دوما باید برنامه ات متناسب با شرایط و ویژگی های تو باشه.

پرسش

سلام. من 13 سال سن دارم. 6 سال در یک مدرسه و در کنار دوستانم درس خواندم اما به علت جابه جایی از آن مدرسه و دوستانم جدا شدم و به مدرسه ی دیگری آمدم اما درس هایم بسیار ضعیف شده. برای هر امتحانم درس میخوانم اما با نمره های بدی روبرو می شوم.

دیگر از مدرسه خسته شده ام و برای آمدن تعطیلات روز شماری می کنم. حتی برنامه ریزی هم کردم اما جوابی نداد. من زبان و عربی ام عالی است اما در درس های خواندنی مگر علوم نفرت دارم و ریاضی و ادبیات من هم خوب است.دیگر خسته و عصبی شده ام. لطفا کمکم کنید.

پاسخ

جابه جایی اتفاقی است که می تواند آسیب هایی مثل طولانی شدن پذیرش محیط جدید را برای هر فردی همراه داشته باشه اما خوب بود که از همان ابتدای جابه جایی از مشاوری کمک می گرفتی تا این همه زمان را برای ایجاد آشنایی عمیق تر با محیطی که موجب افت در درس هایت بود را  از دست ندهی. با این همه و به قول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است و حتما می توانی از باقی مانده زمان تا آخر سال تحصیلی برای بهبود شرایط درسیت استفاده کنی.

امروز که این متن را می خوانی فکر کن تازه به این مدرسه رفتی و همین امروز است که قرار است برنامه ای را شروع کنی. گذشته و تمام اتفاقات و احساسات را کنار بگذار و به خودت بگو قرار  است در این مدرسه یک تا دو ماه آینده را زندگی کنم. حالا از خودت بپرس من برای این کار به چه چیزهایی احتیاج دارم؟

حتما یکی از این چیزها داشتن نمرات خوب و سابقه تحصیلی مانند سال های پیش است و برای این مقصود برنامه ریزی کن. نباید در شرایط حاضر برنامه عجیب و سنگینی برای خودت داشته باشی. بهترین برنامه این است که با توجه به دوره هایی که معلم ها  می گذارند و امتحان هایی که برگزار می شود تلاش کن همان ها را کامل مطالعه کنی، رفع اشکال کنی و خودت را به شرایط بهتر از قبل برسانی.

ممکن است بگویی من همین کار را کردم و برنامه ریزی داشتم ولی این برنامه یک تفاوت مهم دارد. در این جا تو با پرسیدن آن سوال ها به خودت شوق آغاز می دهی، مانند کسی که برای یک شروع انگیزه و هیجان دارد در دلت هیجان شروع ایجاد می کنی. همین مهم است که بتوانی با این هیجان روزهای باقیمانده را درست استفاده کنی. تفاوت دیگر این است که لازم نیست برنامه جداگانه ای داشته باشی بلکه با تکیه بر برنامه کلاس هایتان و دره هایی که در حال انجام شدن در هر کلاس است وضعیت درسی خودت را تغییر می دهی و این می تواند سودمند تر از یک برنامه حجیم باشد که در همان ابتدا حس ناکامی را به وجود آورد.

هم چنین علاقمندی و یا تواناییت در دروسی خاص و یا احساس ناخوشایندی که در درس های دیگر داری برای زمان انتخاب رشته تاثیرگذار و مهم است اما باید از نفرت و یا هر حس بد دیگری برای یادگیری بیشتر درس هایت در حال حاضر دوری کنی. توصیه می کنم با اشتیاق سراغ درس هایت بروی. سعی کن به خودت القا کنی که از دیدن کتاب خاص یک درس خوشحالی و در حین مطالعه هر جمله یا نکته ای را که یاد می گیری به خودت بگو ببین توانستم یاد بگیرم و خلاصه مدام توانایی های خودت را به خودت یادآوری کن.

پرسش

سلام من در مدرسه تیزهوشان درس می خوانم. زندگی خیلی خوبی دارم اما خیلی غمگین هستم و همش آرزوی مرگ دارم. خواهش می کنم کمکم کنید.

 پاسخ

دوست خوبم، این که در مدرسه تیزهوشان درس می خوانی خوب است و نشان می دهد می توانی در محیطی که هستی از دوستان و هم مدرسه ای ها و معلمانت برای رشد بیش تر، تلاش کردن و انجام فعالیت های مفید، انرژی و ایده بگیری.

با این همه به نظرم می رسه که احساس غم و اندوه تو بیش تر مربوط به دوران نوجوانی تو باشه. در این دوران گاهی احساس های متناقضی در افراد ایجاد می شه که فقط لازمه که بدونی این احساس ها گذرا هستند. آن ها را باور نکن و یا بهشون دامن نزن.

در دوره نوجوانی، وجود تو نیازمند تعریف روشنی از خودت، از آینده و از ارزش های زندگیت هست. تو باید بتوانی با مشغولیت های خوب و مفید به خودت نشون بدی که زندگی چقدر میتونه مفید و پراثر باشه. برای چیزهای مفید و کارهای ارزشمند مثل درس خواندن و یاد گرفتن نادانسته ها تلاش کن و وقت بگذار. توصیه می کنم تا دیر نشده این حس نامطلوب را رها کنی و به درس و مدرسه ات از طریق وقت گذاری، بیش تر توجه نشون بدی.

پرسش

سلام من پسری ١٨ ساله ام و امسال سال کنکوره ولی جدای از کنکور و درس و اینا اصلا یه جوری شده که انگار هیچی برام مهم نیست. منظورم از هیچی فقط درس نیست بلکه واقعا هیچی هیچی. همه چی برام بی معنی شده همش میگم که چی. مثلا میگم که لذت ببرم بعد میگم که چی و همین طوری که چی هایی که به جایی ختم نمی شه لطفا کمکم کنید.

پاسخ

بسیاری از دانش آموزان کنکوری درست در همین مواقع و در سالی که دیگر به کنکور کاملا نزدیک شده اند از همین احساس و تجربه تو خبر می دهند و هر کدام نوعی ناامیدی و یا سرخوردگی را در دل خودشان احساس می کنند.

همه این حالت ها مربوط به نزدیک شدن کنکور است و تو درست پس از کنکور به ناگهان احساس می کنی که حالا خیلی چیزها دوباره برایت رنگ و رو و معنا دارند اما متاسفانه آن زمان دیر شده و فرصتی از دست رفته است.

از جمله مهم ترین راهکارها این است که اجازه ندهی افکار منفی سراغت بیایند. فکر منفی نمی تواند سراغ کسی که دارای برنامه است و درگیر یادگیری و تست و این کارهاست بیاید. تو هم حتما کلی برنامه داری و برای تست زنی و کارهای مربوط به درس و کنکور از قبل فعالیت هایی را پیش بینی کرده ای. پس در این صورت تنها کافی است از همین امروز به خودت بگویی در مورد هیچ ها و ناامیدی ها بعدا کامل و سر فرصت فکر خواهم کرد،‌الان بهتر است فقط انرژی و زمانم را درگیر همین پله کنکور کنم که نزدیک تر است و بعد از آن اگر لازم است به افکار معطل مانده فکر خواهم کرد.

این کار باعث می شود که افکار منفی و احساس پوچی خودشان اسباب و اثاثیه شان را جمع کنندو بروند و یقین داشته باش اگر در همین مدت باقیمانده تا کنکور این کار را انجام دهی پس از کنکور هم این افکار سراغت نخواهند آمد.

پرسش

سلام. من امسال تازه وارد این مدرسه جدید شدم و ۱۵ سالمه. فعلا هم هیچ دوستی توی این مدرسه جدید ندارم ولی یه نفر هستش که خیلی قلدره. قدش از من بزرگتره. همش بهم تیکه میپرونه. پاشو میندازه جلو پام و … حالا تصمیم گرفتم این بار که بهم حرفی زد جوابشو بدم و بهش بگم بیا بریم دعوا کنیم.

اون پسره با کاراش منو روانی کرده اگر این کارو نکنم اخرش دیوونه میشم و یه چیز دیگه اینه که توی دعوا نمیتونم خون سردی خودم رو حفظ کنم و درست فکر کنم و مطمئنم اگر بتونم خونسردی خودم رو حفظ کنم و استرس نداشته باشم خیلی راحت از پسش بر میام. شما هم اگر میتونید یه پیشنهاد بدید. من با این مشکلم چیکار کنم؟

پاسخ

گاهی لازم است به شیوه ای که دیگران با ما رفتار می کنند با آن ها رفتار کنیم تا متوجه اشتباهشان بشوند اما این حالت شامل همه شرایط نمی شود و بهتر است پیش از استفاده از خشونت راه های دیگری را هم امتحان کنی. برای مثال ممکن است او میخواهد با این کار خود تمایلش را برای دوستی با تو نشان دهد حتی اگر چنین چیزی هم نباشد بد نیست تو این طور فکر کنی و به او بگویی که راه خوبی را برای ایجاد ارتباط انتخاب نکرده است. هم چنین همیشه از مقابل او با اعتماد به نفس حرکت کن. اگر لازم است بایست و جواب حرفش را با حرف بگو.

خلاصه رفتارهای مشابه داشتن و تلاش برای امتحان راه های بی دردسرتر ممکن است به او کمک کند تا زودتر از چنین رفتاری دست بردارد. هم چنین خوب است کمی در  مورد او از دیگران بپرسی و سابقه و رفتار و خانواده او را بشناسی. ممکن است در این شناسایی حقایقی دستگیرت شود که این اطلاعات خودشان راه را به تو نشان دهد.

دست آخر اگر همچنان تنها را ه برخورد با او را در رویارویی فیزیکی می بینی یادت باشد برای داشتن آرامش و خونسردی باید به طور مداوم به خودت یادآوری کنی که چرا میخواهی این کار را انجام دهی و یادت بیاید که او دشمن تو نیست اما کمی فریب زور و بازویش را خورده و از ادب دور شده. این طوری دیگر خشمگین نمی شوی و آرامش بیشتری داری. هر چند باز هم تاکید میکنم که هرگز راه های رویارویی و درگیری فیزیکی را برازنده ارتباط بین انسان ها نمی دانم.

پرسش

راستش یه مشکل خیلی حاد دارم و داره رو درسم اثر میذاره. من کلا با مدرسه و محیطش مشکل دارم ولی عاشق درس خوندنم ولی دلم نمیخواد مدرسه برم. دلیلی هم ندارم.

پاسخ

اینکه عاشق درس خواندن هستی بسیار تحسین برانگیز است و همین حس می تواند به تو کمک کند تا بتوانی شرایطی را که دوست نداری را هم تحمل کنی تا در نهایت از این عشق و علاقه برای گرفتن نتیجه شایسته خودت بهره بگیری. چون اشاره کردی که دلیلی هم برای تنفر از مدرسه نداری و در عین حال با محیطش و کلاس مشکل داری این سوال مهم ایجاد می شود که چه مشکلی با این محیط داری؟ پاسخ به این سوال به تو کمک می کند تا بتوانی مساله ات را به درستی شناسایی کنی و متوجه شوی که مشکلت با چه چیزهایی است تا برای هر کدام از آن ها راهی برای تحمل و یا برای تغییر پیدا کنی.

این اطمینان وجود دارد که دانش آموزی با توانایی و علاقمندی تو برای درس خواندن که نگران این است که احساس منفی روی روند درس خواندنش تاثیر منفی بگذارد می تواند احساسش را به درستی شناسایی کرده و راه معقولی برای مقابله با  تمایلات منفی خود پیدا کند.

پرسش

سلام. دختری هستم کلاس هشتم. من سال گذشته نمراتم خیلی عالی بود و تمام معلمام ازم راضی بودن اما امسال اصلا نمره هام خوب نشد. علتشم میدونم به خاطر دوستاییه که دارم و به خاطر وابستگی زیاد من بهشونه و من هرگز نمیتونم ازشون جداشم. افتم خیلی بالا بوده یعنی من سال پیش ریاضیم نوزده بیست بود الان تک آوردم. واقعا نمیدونم چیکار کنم؟ اصلا میلی به درس خوندن ندارم. نمیدونم چیکار کنم لطفا کمکم کنید.

پاسخ

خیلی خوبه که خودت به دلیل افت تحصیلی ات اشاره کردی و میدونی که چرا نمرات پایینی گرفتی. الان که در آخرین روزهای سال هستیم وقت مناسبیه که بتونی و تلاش کنی تا کمی از افتت را جبران کنی و البته در مورد دوستی و نحوه ارتباط با اونها که موجب افت تحصیلی نشوند برای سال آینده تصمیم گیری ها و تجدید نظرهایی داشته باشی.

برای درسهایت پیش از هر چیز به امید احتیاج داری. امید به اینکه اگر بیشتر تلاش کنی حتما نتیجه بهتری خواهی گرفت. به این موضوع فکر کن که اغلب دانش آموزان در پایه هفتم دچار افت تحصیلی هستند و تو با این وجود در سال گذشته نمره های خوبی گرفتی. این به معنای آنست که تو توانایی داری تا در همین زمان باقی مانده هم رشد خوبی در درسهایت داشته باشی. پس وقت را از دست نده. روی تمام لحظه هایت حساب کن.

تا آخر هفته برای هر درسی که مطابق برنامه داری حسابی مطالعه کن و اشکالاتت را رفع کن. در طول امتحانات هم به حداقل اکتفا نکن و تا میتونی به تمرین بیشتر، مطالعه بیشتر و رفع اشکال بیشتر مشغول باش.

پرسش

من هنگامی که معلمان از من امتحان شفاهی می گیرند با این که تمامی سوالات رو بلدم از استرس زیاد زبانم بندمی آید و نمی توانم حرف بزنم و نمره کم می گیرم. چیکارکنم؟

پاسخ

داشتن استرس می تواند موجب شود که به راحتی نتوانی مطالب درسی را یادآوری کنی اما معمولا استرس به این علت ایجاد می شود که دانش آموزان بیش تر مطالب را یاد می گیرند اما از دو مرحله مهم تر آن که برای شرکت در امتحان و پرسش کلاسی مهم است باز می مانند. آن دو مرحله هم تلاش برای نگه داشتن چیزهایی است که یاد می گیریم و هم تمرین برای یاد آوری است.

برای مثال فکر کن که درس فردا را خواندی و الان بلد هستی. حالا اگر وقت داشته باشی چطور درس هایت را مرور می کنی؟ ممکن است دوباره از روی کتاب یا جزوه مطالعه کنی و یا خلاصه آن را ببینی. در چنین حالتی تنها اتفاقی که می افتد این است که حافظه احساس ضعف و ناتوانی می کند چون چیزی را دوباره مقابل خود گذاشتی که آن را یاد گرفته بودی و به همین دلیل فردا در جلسه پرسش همه چیز را فراموش می کنی.

بهترین کار برای نگه داشتن یادگرفته ها و یادآوری آن این است که بتوانی یادآوری را تمرین کنی. اگر درست را یاد گرفتی برای دوره تلاش کن تا با توجه و نگاه کردن به سوالات و یا عنوان مفاهیم درس، آن را به یاد آوری. این کار به تو کمک می کند تا هم حافظه ­ات تقویت شود و هم بتوانی مهارت یادآوری کردن را که برای موفقیت در امتحان بهش احتیاج داری تمرین کنی.

اما برای کمک بیش تر به کنترل استرس از تکنیک های تنفس کمک بگیر. برای این منظور نفسی آرام و عمیق را تجربه کن. بهتر است در تمام حالات و در شرایط گوناگون این نوع تنفس آرام و عمیق را تکرار کنی تا عادت کنی و در آن ماهر شوی اما به هر حال در شرایطی که الان جلوی کلاس هستی هم انجام این کار می تواند موثر باشد و تو را آرام کند.

پرسش

سلام من مدرسه تیزهوشان قبول شدم. کلاسامون خیلی وقته شروع شده. افت تحصیلی شدیدی داشتم. خیلی درسامون سنگینه. حال و حوصله هیچ کاری رو ندارم. شب ها میخوام از خستگی زار بزنم. تحمل حرف های بقیه رو ندارم. خسته شدم. دیگه کشش ندارم. هر روز با خط واحد میرم مدرسه. راننده منو میشناسه. هر روز با همون خط میفتم. هر روز فرسوده تر از دیروز جوری که راننده هم فهمیده از من میپرسه صبح تا ظهر کجا کلاس میری که این قدر خسته میشی؟! خسنه شدم. دیگه تحمل ندارم. این ها بار منفی نیست حقیقته. حالا می فهمم چرا میگن حقیقت همیشه تلخه.

پاسخ

به نظرم ضروری است که به صورت حضوری با یک مشاور تحصیلی به همراه خانواده ­ات گفتگو و مراجعه ای داشته باشی.

حقیقت این است که ممکن است مطالب و فعالیت ­های درسی مدرسه برای تو سنگین باشد که در این صورت بهترین گزینه پس از کسب اطمینان این است که از آن مجموعه خارج شوی اما حقیقت دیگری هم وجود دارد و آن این که ممکن است تو راه مطالعه و دریافت موضوع یادگیری و نیز مهارت های مربوط به موفقیت تحصیلی را نمی دانی. در این صورت این امکان وجود دارد که پس از شناسایی نقصی که در مهارت های موفقیت تحصیلی داری، شروع به اقدام کرده و آن مهارت ضروری را تقویت کنی تا بتوانی به درستی از یادگیری و از تحصیلت لذت ببری.

لطفا در اولین فرصت این کار را انجام بده و برای شناسایی مشاور از مدرسه نیز می­ توانی کمک بگیری تا فردی قابل اعتماد و حاذق را معرفی کنند.

پرسش

من دانش آموز دبیرستانی هستم.بعضی از همکلاسی هام منو جلوی جمع ضایع می کنند ولی من نمیخواهم بهشون توهین کنم و نمیخواهم واژه های رکیک به کار ببرم چون ارزش خانوادگی من پایین میاد.چطور از خودم در برابر تخریب لفظی دفاع کنم که احساس بی عزتی نکنم؟

پاسخ

در اینکه آنها کار ناشایستی انجام میدهند شکی نیست گاهی لازم است خیلی قاطع و با صدایی که بلندتر از حد معمول تو است و با جمله روشنی بگویی که باید این رفتارشان را ترک کنند و تو اصلا با این رفتار موافق نیستی. اینکه دوست داری عزت نفست را هم زیر پا نگذاری و خودت را در حد کلمات رکیک آنها همراه نکنی عالی است و همین نشان می دهد که نوع تربیت و باور تو درست و منطقی است اما آن ها از طریق لحن صدا، تن صدا و نوع بیان جمله ات هم می توانند متوجه شوند که با آن ها موافق نیستی اما زیاده روی نکن چون گاهی حساسیت بیشتر نشان دادن موجب می شود آن ها به این رفتارشان به عنوان نقطه ضعف تو ادامه دهند و آن وقت مقابله کردن سخت تر خواهد شد. گاهی هم خاموشی و بی اعتنایی بی معنا بودن و ناچیز بودن رفتار آنها و نداشتن تاثیر آن ها را نشان می دهد و به همین شکل در یک دوره زمانی خودشان موضوع تمسخر را تغییر می دهند.

پرسش

سلام. من پسری دوم دبیرستان هستم که در رشته ریاضی فیزیک درس می خونم. به هنری علاقه پیدا کردم و می خوام که تو اون رشته ادامه تحصیل بدم اما مشکلم جای دیگه اس. برای موفق شدن در هر زمینه ای باید برای اون سخت تلاش کرد اما من که می خوام تو یه هنر موفق باشم باید کلی درس بخونم تا بتونم به یه جایی برسم طوری که دیگه وقت نمی کنم واسه اون هنر وقت بذارم و تلاش کنم. درسم هم به خاطر این مشکل مختل شده و اصلا نمی تونم درس بخونم. این طوری چطور موفق بشم؟ پس کِی باید تلاشمو بکنم با این همه درس؟

پاسخ

هر چند نگرانی تو قابل درک و پذیرش است اما نباید فراموش کنی که دوره نوجوانی دوره گذرا است و اگر به هر علت در آینده تصمیمت برای دنبال کردن هنری که دوست داری تغییر پیدا کند نباید امروز کاری کنی که راه ها در آن زمان به رویت بسته شوند.

بنابراین توصیه موکد این است که از درس دور نشو و هر دو را  هم دنبال کن و یادت باشد که هر قدر در زندگی افراد موفق جستجو می کنی تنها با کسانی مواجه می شوی که در زندگی خود به نسبت همسالان و هم دوره ای های خود سختی و تلاش بیشتری را به هر دلیلی متحمل شده اند. این شامل تو هم خواهد بود بنابراین به خودت بگو این سختی که باید هم درس و هم علاقمندی ام را با هم دنبال کنم در نهایت به نفعم خواهد بود.

پرسش

من دانش آموز دوم دبیرستان هستم که مسلما خیلی باید درس بخونم. از طرفی به یک زمینه در هنر علاقه مند شده ام و می خواهم در آن موفق شوم. از طرفی دیگر می دانم که برای موفقیت در زمینه ای باید سخت تلاش کرد و برای آن وقت گذاشت. حالا من مانده ام با این دو و زمانی محدود. واقعا نمی دونم باید چیکار کنم.

هم باید درس بخونم و برای آن هم تلاش کنم. شاید برای آن کمتر از یک ساعت وقت داشته باشم که برای موفقیت من کم است. شما می تونید منو راهنمایی کنید که چطور هم به درسم و هم به رشته هنری که علاقه دارم در این مدت محدود برسم؟

پاسخ

از این که راه های خوب و موثر زندگیت را شناخته ای به تو تبریک می گویم. برای این که بیشتر از خودت، تلاشت و زندگیت لذت ببری توصیه می کنم تا برای هر کدام از اهداف زندگیت اولویت بندی داشته باشی.

برای مثال در اولویت اول و ضروری این روزهای تو درس خواندنت قرار دارد و تو باید زمان و انرژی زیادی را برای آن صرف کنی. اما در کنار آن می خواهی به کارها و علاقمندی های هنری هم برسی. پس لازم است برای علاقه مندی هنری خودت پله هایی را قرار دهی و آن را مرحله بندی کنی.

برای مثال تعیین کنی که امسال با توجه به اینکه هر روز یک ساعت بیشتر نمی توانی به آن بپردازی فقط تا به این سطح از این کار خواهی رسید و سال بعد مراحل بالاتر را در نظر بگیری. این سطح بندی موجب می شود که به طور هدفمندی علایقت را دنبال کنی و از سوی دیگر با تعیین هر مرحله از اینکه موفقیتی را به دست آوردی خوشحال باشی.

پرسش

من امسال کلاس دهم ریاضی هستم. اول سال از معلم هندسه مون خوشم اومد. بعد از چند جلسه سعی کردم خیلی خودم رو پیشش جلوه بدم. مثلا سوال های متنوع رو حل میکردم، بهش نشون میدادم یا اینکه اون قدری درس میخوندم که همیشه ۲۰ میگرفتم اما بچه های کلاسمون خیلی ازش خوششون نمیاد، با اینکه بیشتر بچه های مدرسه علاقمندند به این معلم اما بچه های کلاس ما دوسش ندارن.

به دلیل لج بازی بچه های کلاس ما با ایشون یه مقداری با کلاس ما دلسرد شدن و چون من هم جزو اون کلاسم دارم به آتیش همکلاسی هام میسوزم. البته ایشون رفتارشون با من فرقی نکرده و هنوز رابطه صمیمانمون برقراره اما من میخوام که یه کاری بکنم که رابطه ایشون با بقیه بچه ها هم خوب بشه و بقیه بچه ها هم دوسش داشته باشن و این که میخوام بدونن که چه قدر دوسشون دارم. لطفا کمکم کنید.

پاسخ

تلاش و هدف تو قابل ستایش است.برای این منظور خوب است بدانی معمولا دانش آموزان از کلاسی بیشتر لذت میبرند و دوست دارند که در یادگیری آن درس مشکلات کمتری داشته باشند.
بنابراین خوب است هر روز یا روزهای معینی مسائل این درس را برای بچه ها طرح کنی و اوایل به صورت داوطلبانه بگویی هر فردی دوست دارد از توضیحات تو استفاده کند. وقتی بچه ها در یادگیری این درس پیشرفت کنند، به همان نسبت به کلاس علاقمند تر می شوند.

پرسش

سلام من پایه هشتم هستم. وقتی شروع می کنم به درس خوندن بعضی وقتا تمرکزم رو از دست میدم. چیکار کنم؟

 پاسخ

از جمله مهم ترین مواردی که در داشتن تمرکز تاثیر دارد شرایط  محیطی است. پیش از هر چیز توجه داشته باش که در محیطی برای یادگیری و انجام فعالیت های مدرسه قرار بگیری که محرکات محیطی کمتر باشند؛ به عنوان مثال تصاویر و اشیاء مقابل تو چیزهایی نباشند که به سادگی توجه را جلب کرده و یا موجب می شوند در افکاری جز درس فرو روی. هم چنان که مطالعه در محیط شلوغ و پر رفت و آمد مانند وسط پذیرایی و یا مقابل تلویزیون توصیه نمی شود .

به همان اندازه هم قرار گرفتن طولانی در محیطی ساکت مانند اتاق در بسته توصیه نمی شود زیرا یکنواختی محیط هم می تواند موجب برهم زدن حواس شود و به همین دلیل در چنین شرایطی باید مطالعه گر پس از مدتی مانند 45 تا 60 دقیقه برای استراحت کوتاه بین درسی که معمولا پنج دقیقه است از جای خود بلند شود و برای مثال برای خوردن یک لیوان آب به آشپزخانه برود.

از دیگر راهکارها برای تقویت تمرکز، بهره گیری از قانون کاغذ سفید است. در این حالت توصیه می شود همیشه کنار کتاب و دفتر درسی یک بر گ کاغذ سفید و یک قلم هم باشد. هر زمان که احساس کردی فکر خاصی می خواهد ذهنت را مشغول کند.

با نوشتن یک کلمه یا عبارت روی کاغذ سفید که همان فکر را یادآوری می کند به فکرت بگو ” بعد از مطالعه این بخش به تو مشغول می شوم، فعلا همین جا بمان” و محدوده ای را مشخص کن تا پس از مطالعه آن یا انجام آن تمرین خاص به همان موضوع فکر کنی و البته برای تفکر به آن موضوع هم یک محدوده کوتاه مانند چند دقیقه در نظر بگیر. پس روشن است که تو به ساعت هم احتیاج داری تا حواست به زمان باشد و از آنچه قرار گذاشته ای تخطی نکنی.

معمولا با انجام این تکنیک بعد از مدتی ناخودآگاه افکار تو تحت کنترلت قرار می گیرند و هر چیزی نمی تواند بدون اجازه تو ذهنت را به خودش مشغول کند.

• ۹ راهکار برای مقابله با بی حوصلگی نوجوانان در مدرسه