این خوراکی خوشمزه دشمن پوست و موی شماست

التهاب ناشی از شکر، آنزیم‌هایی تولید می‌کند که باعث از بین رفتن تدریجی کلاژن و الاستین می‌شود بنابراین پوست استحکام خود را از دست می‌دهد و شل و چروکیده می‌شود.

وقتی شکر مصرف می‌کنیم، تغییرات زیادی در بدنمان ایجاد می‌شود و هضم، تمرکز، سطح انرژی، شکل عادت‌ماهیانه و کیفیت خواب ما از این طریق تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد، اما آیا می‌دانستید که پوست ما نیز با مصرف شکر تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد؟ آیا می‌دانستید که شکر می‌تواند پوست ما را مستعد بروز انواع جوش، چروک، لک‌های قهوه‌ای، التهاب و افزایش موهای زائد صورت و بدن کند؟ می‌پرسید چگونه؟ ادامه این مطلب را بخوانید.

شکر و التهاب

شکر و بسیاری از مواد غذایی با شاخص گلایسمی بالا به سرعت در بدن به گلوکز (قند) متابولیزه می‌شوند و مصرف آنها نیز سطح انسولین را بالا می‌برد، به‌دلیل اینکه گلوکز از خون داخل سلول‌ها منتقل می‌شود، در نتیجه انرژی سلول‌ها به‌سرعت تامین می‌شود اما در همین حال باعث افزایش واکنش‌های التهابی در بدن نیز خواهدشد.

شکر و باکتری‌ها

شکر، مخاط روده را تحریک می‌کند و باعث بروز التهاب گوارشی می‌شود. باکتری‌های مضر موجود در روده نیز برای تکثیر خود از شکر تغذیه می‌کنند. اختلال فلور روده و التهابات گوارشی از علل شایع برای بروز مشکلات پوستی‌اند. مواد غذایی پروبیوتیک برای اینکه فلور روده را به حالت تعادل درآورند و این قبیل مشکلات پوست را از بین ببرند، بسیار مفیدند.

شکر و چین‌وچروک

التهاب ناشی از شکر، آنزیم‌هایی تولید می‌کند که باعث از بین رفتن تدریجی کلاژن و الاستین می‌شود بنابراین پوست استحکام خود را از دست می‌دهد و شل و چروکیده می‌شود. شکر هضم‌شده خود را به کلاژن پوست می‌چسباند و به آن حمله می‌کند؛ در نتیجه، سلول‌های پوست ضعیف شده و مستعد آسیب‌های ناشی از نورخورشید و تاثیرات زیست‌محیطی می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، چین و چروک وقتی ایجاد می‌شود که ذخیره کلاژن پوست به اتمام رسیده باشد.

شکر و روزاسه

فرآیندهای التهابی مکرر در بدن و سیستم ایمنی‌ای که بیش از حد فعال‌ شده، احتمال بروز بیماری روزاسه (التهاب و قرمزی مزمن پوست صورت که معمولا در گونه‌ها، بینی و پیشانی ایجاد می‌شود) را افزایش می‌دهد؛ به‌خصوص واسطه‌های التهابی مانند پروستاگلندین‌ها، برادی‌کینین، هیستامین و ماده‌ «پی» که باعث بروز روزاسه می‌شوند.

شکر و موی ‌زائد

هرچه مصرف شکر بیشتر شود، به همان اندازه ممکن است مقاومت به انسولین افزایش یابد و باعث بروز لک‌های تیره روی گردن و چین و چروک در پوست شود. از دیگر آثار مقاومت به انسولین، رشد موهای غیرطبیعی روی صورت و بدن (هیرسوتیسم) است که در خانم‌ها در محدوده بالای لب، خط ریش، چانه، قفسه‌سینه و ناف قابل‌مشاهده است.

شکر و آکنه

مصرف شکر و موادغذایی با شاخص گلایسمی بالا غالبا باعث اختلالات هورمونی می‌شود.

شکر باعث بالارفتن سطح قندخون می‌شود که به نوبه خود باعث افزایش سطح انسولین نیز خواهد ‌شد. این افزایش انسولین، فعالیت غدد سباسه (چربی) در پوست را بالا می‌برد و روند التهاب را تسریع می‌کند که آکنه، لک‌ها و تغییرات هورمونی غالبا پیامد آن هستند. برعکس، مصرف شکر به میزان کم و موادغذایی با شاخص گلایسمی پایین، اثر مثبتی بر پوست دارد؛ یعنی التهاب‌ها در بدن کاهش می‌یابند و روند رفع یا درمان آکنه و لکه‌های پوست سریع‌تر می‌شود. در نتیجه، هورمون‌های جنسی و عوامل رشد نیز تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد و درمان آکنه تسریع‌ می‌شود.

شکر و حساسیت

نان سفید، انواع شیرینی، غذاهای سرخ‌شده، بستنی، آبمیوه صنعتی، ماکارونی، سس گوجه‌فرنگی، پنیر، مربا، پیتزا، شکر (سفید و قهوه‌ای) تنقلات بسته‌بندی‌شده و نوشابه‌ها اغلب شاخص گلایسمی بالا و تاثیر منفی بر پوست دارند. هرچه شاخص گلایسمی بالاتر باشد، به همان اندازه سطح قندخون سریع‌تر افزایش می‌یابد.

محصولات لبنی نیز علت شایع مشکلات پوستی‌اند. گاو باردار بخش بزرگی از شیر را تولید می‌‌کند که پراز هورمون است که به‌واسطه این هورمون‌ها، غدد چربی در بدن تحریک می‌شوند و احتمال بروز واکنش‌های حساسیتی و آلرژیک افزایش می‌یابد. پروژسترون – انسولین، فاکتور رشد شبه‌انسولین (IGF-1) و ترکیباتی که بدن انسان آنها را به دی‌هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل می‌کند، نیز اغلب در شیر وجود دارند و قادر به تشدید آکنه هستند. شیر مغز‌ها مانند شیربادام، شیرنارگیل، شیرگردو، شیرفندق و… می‌توانند جایگزین مناسب شیرگاو باشند.

شکر و خشکی پوست

شکر، آب را از سلول‌ها بیرون می‌کشد و زمینه‌ساز خشکی پوست، پف‌کردگی و سیاهی دور چشم می‌شود.

alodoctor.ir