اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
سوسن قریشی:
ساخت رصدخانه و مشاهده وضعیت ستارگان و اجرام آسمانی در سرزمین ایران از سابقه بسیار طولانی برخوردار است.
یکی از رصدخانه های قدیمی رصدخانه شهر گور است که متعلق به دوران قبل از اسلام و سلسه ساسانی می باشد.
شهر گور از زمان تاسیس در زمان حکمرانی اردشیر بابکان تا دوره اسلامی و حکومت دیالمه بر فارس و تغییر نام آن توسط عضدالدوله دیلمی به فیروزآباد، شهر با اهمیت، مهم و آبادی بوده است.
این رصدخانه نمونه و شاهکار دانش ایرانیان در آن عصر است. پرفسور دیتریش هوف در حفاری شهر گور به سازه ای دایره ای شکل رسید که بعد از تحقیق و مطالعه در این باره پی بردند که این محل ساختمان رصدخانه بوده که قدیمی ترین رصدخانه ایران است.
برج ستاره شناسی پیدا شده، از خشت و گل ساخته شده و هنوز سالم است. ۶۵/۵ متر قطر آن است و روی آن ۱۲ نشانه به کار رفته است.
در سده چهارم هجری در منطقه فارس، این شهر مقر و مرکز اخترشناسی در ایران شد و در این زمینه مرکزیت داشت.
امیر دیلمی، عضدالدوله فردی به نام عبد الرحمان صوفی از بزرگان علم و دانش و از استادان به نام در ریاضی و اختر شناسی را به منطقه آورد و در شهر گور اسکان داد تا به اوضاع رصدخانه رسیدگی کند.
بعضی معتقدند که این رصدخانه بر روی بناهای دوره ساسانی متعلق به شهر گور ساخته شده است اما از نکات حائز اهمیت این رصدخانه می توان به این مورد اشاره کرد که حدود ۳۰۰ سال قبل از رصدخانه مراغه ساخته شده است و اولین در نوع خود است و این بنا در زمان طولانی که دایر و فعال بوده خدمات زیادی را به علم ستاره شناسی ارائه کرده است.