واکنش: می‌گویم هوا هم تکلیفش با خودش مشخص نیست. یک‌دفعه گرم می‌شود و یک‌دفعه سرد می‌شود. البته این قابل قبول است. اما نمی‌دانم چطور مناطقی که آب و هوای خنک دارند یک‌دفعه بی‌اندازه گرم می‌شوند.
واقعیت: تغییرات این‌چنینی آب و هوایی دلایل متفاوتی دارد. اما اینکه می‌گویی منطقه‌ای سرد سیر یک‌دفعه گرم می‌شود می‌تواند ناشی از «باد فون» باشد.
واکنش: باد فون ؟ این دیگر چه بادی است؟ اصلاً مگر بادها هم اسم دارند؟
واقعیت: خب بله، همه‌ی پدیده‌ها برای خودشان اسمی دارند و بادها هم همین‌طورند. فون باد گرمی است که در دامنه‌ی کوه‌ها می‌وزد. این باد از بالا به پایین کوه جریان دارد. دمایش بالاست و هرچه پایین‌تر می‌رود گرم‌تر می‌شود.
واکنش: یعنی بعدش این هوای گرم وارد منطقه می‌شود و همه‌جا را گرم می‌کند؟
واقعیت: دقیقاً همین طور است. برای همین است که مناطق پایکوهی که همیشه آب و هوای خنک و مطبوع دارند ممکن است یک‌باره دچار گرمای بیش از حد بشوند.
این باد بیشتر در کدام مناطق ایران می وزد؟
واکنش: بنابراین در ایران هم، بیشتر، مناطق شمالی و شمال غربی و غربی دچارش می‌شوند؟
واقعیت: بله، و البته این پدیده در کوه‌های شمالی ایران یعنی البرز بیشتر دیده می‌شود.
واکنش: حالا خطرناک هم هست یا فقط عجیب و غریب است؟
واقعیت: می‌تواند خطر‌آفرین هم باشد. مثلاً در ارتفاعاتی که برف بسیاری وجود دارد می‌تواند برف‌ها را به سرعت آب کند و باعث بروز سیلاب بشود. در ارتفاعاتی هم که پوشش گیاهی دارند می‌تواند آتش‌سوزی ایجاد کند.
واکنش: این که خیلی بد است.
واقعیت: واقعاً نمی‌شود گفت بد است. درست است که ناراحت می‌شویم اما این قانون طبیعت قدرتمند است. یک جاهایی دیگر زور ما به طبیعت نمی‌رسد. اما یک جاهایی هم سهل‌انگاری‌های خودمان باعث بروز فاجعه می‌شود. مثل خیلی از آتش‌سوزی‌هایی که در جنگل‌ها اتفاق افتاده‌اند و تقصیر خودمان بوده. ما باید حواسمان به این موارد باشد و غصه‌ی آن‌هایی را طبیعی هستند نخوریم.
اختصاصی نشریه‌ی اینترنتی نوجوانها – یاسمن رضائیان
