معانی و تاریخچه ی دریاچه ارومیه
بنا به شواهد تاریخی نام دریاچه ی ارومیه فارسی نیست و از زبان ترکی عثمانی وارد زبان فارسی شده است.
اگر در تاریخ به عقب برویم به زبان پهلوی میرسیم. در زبان پهلوی «اور» به معنی نور و «میاه» نیز به معنای آب آمده است. این یکی از قدیمیترین نامهایی است که برای دریاچه ی ارومیه ذکر شده. مردم محلی نیز در گذشته آن را اورمی مینامیدند.
برخی از محققان ترکزبان نام این دریاچه را «رومیه» مینگاشتند و منسوب به روم شرقی میپنداشتند.
در شاهنامهی فردوسی واژهی اوستایی «چیچست» یا «خنجست» برای این دریاچه آمده است.
هرودت، که یکی از قدیمیترین تاریخنویسان دنیاست، از قومی به نام ماتینوی (ماناها) یاد کرده که در اطراف این دریاچه میزیستهاند.
میگویند روی یکی از کوههای بلند جزایر دریاچه، دژی بزرگ و محکم وجود داشته. هولاکوخان مغول همهی اموال و جواهرات خود را در آن دژ، که از آن به بعد به عنوان دژ شاهی نامیده شد، نگهداری میکرده است. بعدها این دژ به دژ عاصیان حاکم آذربایجان تبدیل شد که در زمان شورش علیه حاکم به آن پناه میبردند.
اختصاصی نشریهی اینترنتی نوجوانها – سوسن قریشی