دوستمان سوال کرده است که:
سلام، مگه نمیگن که نماز خوندن آدم رو از بدی‌ها دور میکنه؟ پس چرا برای من که حتی به خاطر نماز خوندنم هم مسخره میشم هم از بقیه حرف میشنوم این مورد برعکس کار میکنه؟
پاسخ آقای خوانساری، مشاور تربیتی و مذهبی سایت
دوست من سلام
آیه ای که اشاره کردید، آیه ۴۵ سوره عنکبوت است که بیان میکند «…وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ…» آنچه از كتاب به سوى تو وحى شده است بخوان، و نماز را برپا دار، كه نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‌دارد، و قطعاً ياد خدا بالاتر است، و خدا مى‌داند چه مى‌كنيد.
باید درباره کلام خداوند دقت کنیم و از تفسیر بزرگان دین استفاده کنیم، تا تفسیر نابجا نکنیم. چند نکته در این باره باید توجه کنیم:
باید فرق بگذاریم بین اینکه نماز انسان را از گناه دور کند و بین اینکه انسان را از گناه نهی بکند.
نماز که همان یاد و ذکر خداوند است، انسان را از گناه و زشتی و ظلمت نهی میکند. انسانها اختیار دارند. اگر انسانی به این نهی گوش فرادهد، و ذکر و یاد خدا را انتخاب کند، از گناه و فحشا دور می شود.
ولی اگر به دستورات خداوند گوش ندهد، حتی اگر به صورت ظاهری و بدون توجه به شرایط، نمازی بخواند، فایده کمتری برایش دارد.
بنابراین اگر انسان با دقت و نیت خوب نماز بخواند، ذکر خداوند در نمازهای روزانه داشته باشد، و گوش شنوایی به دستورات و ذکرهای نماز داشته باشد، می‌تواند از گناه دوری نماید.
به طور مثال؛ اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمی می‌دهد، به این معنا نیست که هر کس به مدرسه و دانشگاه رفت، به آن رشد می‌رسد؛ بلکه به این معناست که مدرسه و دانشگاه بستر رشد است؛ به شرط آن‌که با جدیت درس بخوانید و آنچه را می‌خوانید، بفهمید. چه بسیارند دانش آموزانی که مدرسه میروند ولی هیچ رشدی نمی کنند بلکه آفت دیگران هم میگردند و عمرشان به بطالت می گذرد.
هرچیزی یکسری شرایطی دارد که اگر مراعات گردد، به نتایجش هم می رسیم.
نماز نیز اگر با اصول و شرایطی که دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منکر و گناه میشود. به طور مثال یکی از شرایط نماز اینست که لباس نمازگزار باید پاک باشد و از مال دیگران نباشد. نمازگزار برای صحیح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاک باشد، لباس و مکانش از مال مردم نباشد و همین مقدار مراعات احکام و مسائل، سبب دور شدن او از برخی گناهان و منکرات میشود. ولی اگر فرد به این شرایط اولیه هم توجه نکند، نماز خواندن او ظاهری است.
البته ما نباید ناامید باشیم. خداوند رحمن و رحیم و بخشنده است. باید بکوشیم با مراعات شرایط ظاهری نماز به شرایط باطنی نماز برسیم. همین که هرروز به سوی خداوند توجه کنیم، بدن مان را طاهر کنیم، ذکرش را بگوییم، باعث میشود که توجه به شرایط باطنی دست پیدا کنیم. لطف خداوند به دوستدارانش بسیار بیشتر است. به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفته شد: فلانى هم نماز مى‌خواند و هم خلاف مى‌كند، فرمودند: « بالاخره نماز او روزى نجاتش خواهد داد».
سختی ها و حرف دیگران نباید ما را از خدایی که خالقمان است و دوستمان دارد، جدا کند. باید آداب دوستی را رعایت کنیم و رفته رفته دوستی مان با خداوند را صمیمی کنیم و همه رنگ زندگی مان، خدایی شود.
موفق باشی
