من سیمین دانشور در سال ۱۳۰۰ شمسی در شیراز متولد شدم . پدرم دکتر محمدعلی دانشور، پزشک و مادرم قمرالسلطنه حکمت، مدیر هنرستان دخترانه و نقاش بود. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی مهرآیین گذراندم . با کمک ها و تلاش و محبت های بی دریغ پدر و مادرم شاگرد اول سال ششم نهائی در سراسر ایران شدم . دوران تحصیلی را با موفقیت به پایان رساندم. با تلاش بسیار زیاد در امتحان نهایی دیپلم، شاگرد اول کل کشور شدم. بعد از آن برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفتم.
اواخر تحصیلات دانشکده تقریبا 20 ساله بودم که پدرم را از دست دادم با وجود این که درآمد پدرم کافی بود و مادرم مشکل مالی نداشت اما برای این که استقلالی از خودم داشته باشم مدتی معاون اداره تبلیغات خارجی شدم و بعد برای رادیو تهران و روزنامه ایران با نام مستعار «شیرازی بینام» مقاله نوشتم .
اولین انتشارات
در سال 1327 مجموعه 16 داستان کوتاه با عنوان «آتش خاموش» که بعضی از آن ها را قبلا در روزنامه کیان، مجله بانو، امید چاپ کرده بودم، با کمک دوستانم منتشر کردم واین اولین مجموعه داستانی بودکه یک زن ایرانی به چاپ میرساند.
درسال 1331 با بورس تحصیلی فولبرایت که به من تعلق گرفت به ایالات متحد امریکا رفتم. به مدت دو سال در رشته زیباییشناسی در دانشگاه استنفورد تحصیل کردم . در این مدت دو داستان کوتاه از من به انگلیسی در مجله ادبی «پاسیفیک اسپکتاتور» و کتاب داستانهای استنفورد چاپ شد. بسیار خوشحال بودم که به عنوان اولین زن ایرانی قصههای کوتاهم را به زبان انگلیسی نشریات ادبی آمریکا منتشر کردند . در کلاسهای نویسندگی خلاقه استاد والاس استگنر نیز شرکت می کردم. پس از اتمام تحصیلات به ایران بازگشتم و در هنرستان هنرهای زیبای پسران و دختران به تدریس پرداختم .
موضوع اصلی آثار
من زمانی که شروع به نوشتن کردم ، ادبیات و داستان نویسی در ایران در تسلط مردان بود. و اولین مقالهی که در کلاس هشتم دبیرستان نوشته م با عنوان «زمستان بی شباهت به زندگی ما نیست» هم نوشتم تقریبا درباره همین موضوع بود .
بنا براین خوشحالم از این که به عنوان اولین زن ایرانی ، توانستم به شکل حرفهای در زبان فارسی داستان بنویسم. خوشبختانه بخت و اقبال من آنقدر خوب بود که رمان سووشون که نثری ساده هم داشت به 17 زبان زنده دنیا ترجمه شد.همچنین پرفروشترین آثار ادبیات داستانی در ایران شد . پس از اتمام تحصیلات و عضویت مداوم در کانون نویسندگان ایران به عنوان رئیس زن این کانون انتخاب شدم .
همسر جلال آل احمد
دکتر سیمین دانشور همسر نویسنده مشهور ایرانی جلال آل احمد است. وی در آثارش به مشکل هویت و جایگاه زن ایرانی در مرحلهای از تغییر و تحول اجتماعی میپردازد. همچنین تلاش زنان برای خودیابی را با انتقاد از جامعهای که دنیای زنان ناشناختهتر از دنیای مردان است، مورد بررسی قرار میدهد.
وقایع رمان «جزیره سرگردانی» از نزدیکیهای پاگیری انقلاب اسلامی در کشور آغاز و تا بحبوحه انقلاب ادامه مییابد. این رمان جزء آخرین آثار داستانی منتشرشده از این بانوی کهنسال نویسنده است. حتی در شمارگان بالایی به چاپ رسیده و مورد توجه محافل و منتقدان ادبی واقع شده است.
سرانجام سیمین دانشور پس از تحمل یک دوره بیماری در آستانه 91 سالگی عصر پنجشنبه 18 اسفندماه درگذشت. وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.
آثار سیمین دانشور
برخی از تالیفها و ترجمههای سیمین دانشورعبارتند از:
«آتش خاموش» 1327،
ترجمه «سرباز شکلاتی » اثر برنارد شاو 1328،
ترجمه«دشمنان» اثر آنتوان چخوف،
مجموعه داستانهای کوتاه 1328،
ترجمه«بتاتریس» اثر شنیتسلر 1332،
ترجمه «رمز موفق زیستن » اثر دیل کارنگی 1332،
ترجمه «کمدی انسانی» اثر ویلیام سارویان 1334،
ترجمه«داغ ننگ» اثر ناتانیل هارثون 1334،
ترجمه «همراه آفتاب» اثر هارول کور لندر،
مجموعه داستانهای ملل مختلف برای کودکان 1337،
«شهری چون بهشت» 1340،
ترجمه«باغ آلبالو» اثر انتوان چخوف 1347،
«سووشون» 1348، «
چهل طوطی با جلال آلاحمد»1351،
ترجمه «بنال وطن» اثر آلن پیتون 1351،
«مسائل هنرایران» ده شب، شبهای شاعران و نویسندگان ایران 1356،
«مجموعه داستان کوتاه» 1358،
«به کی سلام کنم؟» 1359،
«غروب جلال» 1360،
« ماه عسل آفتابی» ترجمهای از آثار نویسندگان مختلف 1362،
«جزیره سرگردانی» رمان جلد اول ،1372،
«شناخت و تحسین هنر» مجموعه مقالات 1357،
«از پرندههای مهاجر بپرس» 1376،
«ساربان سرگردان» 1380،
«کوه سرگردان»
و مجموعه داستان «انتخاب».