ژیمناستیک مانند بسیاری از ورزشهای المپیک ریشه در پیکار و ستیز دارد.یونان،بین النهرین و مصر در دوران قدیم هدفشان از تمرینات متداول در ژیمناستیک استفادة از آن در جنگ و مبارزه بود.در چین باستان نیز ژیمناستیک را به صورت گروهی اجرا میکردند،سنتی که امروزه هم ادامه دارد. ژیمناستیک یک ورزش فعال و پر جنب و جوش است.سابقة این ورزش در یونان باستان به بیش از 2000 سال قبل برمیگردد.مردم در ورزشگاه ها یا زورخانه ها برای اجرای مسابقه و همچنین بر ای مباحثه دربارة هنر،ادبیات و فلسفة ژیمناستیک جمع می شدند.
حرکات زمینی
برای زمانی طولانی حرکات زمینی بدون پیست و تشک در مسابقات توسعه یافت.در سال 1923 در مموراندوم زمانی که اولین طرح برای تشکیل تورنمنت مطرح شد فراخوانی در قالب پذیرش حرکات زمینی همپایة دیگر وسایل ژیمناستیک برای اولین بار در تاریخ مقررشد.
پارالل بانوان
در قرن نوزدهم حوالی سالهای 1830 گزارشهایی در مورد بار خانمها در فرانسه وجود داشت امّا فقط در نیمة دوم قرن بیستم بود که بوسیله ای قابل تنظیم و با اهمیت بدل گشت.این اسباب برای اولین بار در مسابقات جهانی بوداپست (1934) ظاهر گشت و بسیار مورد توجه قرار گرفت.دو سال بعد مسابقات المپیک این رشته نیز برقرار گردید.امروزه این وسیله مشکل ترین و پویا ترین اسباب ژیمناستیک هنری بانوان محسوب شده و زمان زیادی برای هماهنگی حرکات در میله های کوتاه و بلند این بارفیکس دوبل صرف شده است.
چوب موازنه بانوان
این وسیله ورزشی اخیراًبه شکل گسترده تری نسبت به سابق در رقابتهای ژیمناستیک مورد استفاده قرار میگیرد.با اینحال قدمت آن به عنوان ابزار حفظ تعادل به اندازه پیشینه تمرینهای بدنسازی جدید است.ممکن است شکل اولیه آن بصورت تنه کامل و گرد درخت کاج افقی و برای حفظ تعادل روی آن بوده باشد.جان بعدها این وسیله را شوبن (درانگلیسی:شناور)نامید که همان ریشه نام امروزی این ابزار در زبان آلمانی است.قسمت پائین تر شودن بنک(نیمکت سوئدی)هنوز شکل تخته تعادل را دارد.در سال 1934 برای اولین بار چوب موازنه به عنوان یک وسیله در مسابقات جهانی بوداپست انتخاب شد.در آن تاریخ همچنین اولین مسابقه بین المللی زنان برگزار شد.عرض آن چوب فقط 8 سانتیمتر بود.امروزه این حرکات ظریف نه تنهانشانه ای از حفظ تعادل بلکه در ژیمناستیک هنری از حرکات آکروباتیک فوق العاده مشکل تشکیل شده است.
خرک حلقه
قدیمیترین توصیف از ژیمناستیک در قسمت خرک به بیش از 600 سال قبل بر می گردد که توسط ریناتوس وجیتیوس نوشته شده است.وجیتیوس در چهارمین فصل کتاب بازبینی ارتش رومیها چنین تشریح میکند که سربازان برای تمرین از اسب چوبی استفاده میکردند.در قرن نوزدهم یک مربی هنر آکروباتیک، اسب سواری را با توجه به توصیف بالا توسعه داد.در ابتدای قرن نوزده خرکهای چوبی با روکش چرمی جایگزین خرکهای قدیمی تر شدند.با نگاهی به تاریخچة پرش خرک در می یابیم که خرک حلقه از همان خرکهای چوبی با حلقه توسعه یافته است.
بارفیکس
میلة بلند اسمی عمومی برای تیرک افقی مرغداریها بود که توسط جان بعنوان اسمی برای یک وسیلة ژیمناستیک انتخاب شد.تا آنزمان در سرتاسر دنیا حرکات ژیمناستیک مشتاقانه بروی میله ها و طنابها انجام می شد.کلیمیها،چینی ها و حتی اسکیموها در زمان گذشته با این وسیله آشنا بودند.بارفیکس دائماً در حال رشد و گسترش بود.شاید این بخاطر ژیمناستهای خلاقی بود که حرکات مشکلی را اجرا می کردند که با ابزار موجود امکان انجام آنها نبود یا مربیها و ژیمناستها و مهندسانی که با ساختارهای جدید راه را برای انجام حرکات جسورانه و رها کردنی باز کردند و بدلیل تلاشهای ایشان بارفیکس بعنوان شاه اسبابها لقب گرفت.
خرک
برای مدت های طولانی وسیله خاصی به نام خرک وجود نداشت وهمان خرک حلقة بدون دسته ها جهت پرش در مسابقات مورد استفاده قرار می گرفت.در اولین مسابقات المپیک نوین در آتن نبسال 1896در رشته پرش خرک کارل اسچومن آلمانی از چارلوتنبورگ برلین برنده شد.7 سال بعد در اولین مسابقات قهرمانی جهان در آتورپ بلژیک پرش پا باز از خرک طولی جزو حرکات اجباری معمول بود.
پارالل
بی هیچ تردیدی پارالل یکی از اختراعات فردریک لودویک جان است کسی که آن را در هاسن هاید خود در برلین قرار داد. هاسن هاید جایی بود که حرکات قدرتی پرش از خرک در آن انجام می شد.در ابتدا یک سری حرکات خاص و محدود بروی پارالل انجام می شد و تنها جهت تقویت بدن مورد استفاده قرار می گرفت.پاراللهای اولیه قابل حرکت نبوده و در زمین کاشته می شدند.پاراللها بزودی بعنوان یک وسیله مستقل و جداگانه مورد قبول واقع شدند.در سال 1819 آموروس اسپانیایی پاراللی قابل حرکت را تشریح نمود و هاینریش کلیاس سوئیسی(1854-1782) آنرا ساخت.گاهی پارالل به علت تابها و حرکات بلندش برای ژیمناستهای مدرن یادآور حرکات بارفیکس است.
دارحلقه
حلقه ها در ابتدا مثلثی شکل بودند.ژیمناستیک آلمان نتوانست به خوبی خود را با این حلقه های آویزان سازگاری دهد.امّا آنهاجای خود را در روم وبلژیک باز کردند.امروزه ژیمناستیک بروی دارحلقه تجلی تلفیقی از حرکات ورزشی و نمایشی است.
