20 هزار نفر در شهر بولون، در نزدیکی والنسیا، در جشن گوجه شرکت کردند. هزینه شرکت در این جشن قرمز برای هر نفر 11 دلار بوده است. در این روز 130,000 گوجه رسیده مصرف شده است.
دیلی میل نوشته که 2 هزار توریست بریتانیایی هم در این جشن شرکت داشته اند.
بدون شک، بزرگترین جنگ مواد غذایی، جنگ گوجه‌فرنگی در اسپانیا و نروژ است.
هر ساله، در آخرین چهارشنبه ماه آگوست، بیش از 3000 نفر در شهر Bunol در اسپانیا جمع می‌شوند تا بیش از 100 هزار کیلوگرم گوجه‌فرنگی رو به سمت همدیگه پرتاب کنند.
اگر زمانی قصد نمودید تا به اسپانیا و شهر بونال مسافرتی داشته باشید و در جشنواره گوجه فرنگی! شرکت نمایید به خاطر داشته باشید که از ایستادن در ردیف اول تماشاچیان پرهیز نمایید زیرا که با به صدا در آمدن زنگ، بارانی از گوجه فرنگیهای له شده و پر آب به سوی شما باریدن خواهد گرفت!
شرح و تفسیرهای فراوانی درباره پیشینه تاریخی این جشنواره عمومی و محبوب وجود دارد. عده ای از مورخان معتقدند که منشأ این جشنواره شوخیهای عملی جالبی بوده است که جوانان شهر با آوازه خوانان دوره گرد انجام می داده اند. داستان بدین صورت بوده که آوازه خوان مورد نظر درحال نواختن موسیقی و نغمه سرایی از چهارراه یا میدان شهر می گذشته که صدای بد و ناموزون او باعث می شود که جوانان محل با گوجه فرنگیهای آبدار به استقبال او بروند و مجبورش کنند که دیگر آوازی نخواند! با آغاز ماجرا تمام کسانی که در اطراف بوده اند به این نبرد نابرابر می پیوسته اند و نوازنده بیچاره را با گوجه فرنگی به خوبی پذیرایی می کرده اند!
بر اساس معتبرترین تفاسیر،آغاز نبرد گوجه فرنگی به سال 1945 بر می گردد. میدان شهر که جشنواره گوجه فرنگی به صورت سنتی در آنجا برگزار می شده است انباشته از جوانانی بوده که به هنگام آغاز جشنواره با قیافه های عجیب و غریب از جلوی دیدگان مشتاقان این مراسم رژه می رفته اند.
بسیاری از جوانان با دیدن این مراسم به سیل جوانان شرکت کننده می پیوسته اند تا به همراه موزیک کسانی را که در شکل و قیافه غولهای عجیب و غریب ظاهر شده اند را به جلو هل دهند!
نبرد گوجه فرنگی با افتادن یکی از شرکت کنندگان بر زمین آغاز می شود. یورش به سوی جعبه های گوجه فرنگی آغاز ماجراست و کار آن قدر بالا می گیرد که پلیس برای اینکه خسارتی به فروشگاههای مجاور وارد نشود مجبور می شود که در نبرد دخالت نماید!
در سال 1951 شهرداری شهر بونال اجازه برپایی جشنواره را صادر نکرد. نتیجه آن شد که تعدادی از شرکت کنندگان جوان دستگیر شده و حتی به زندان انداخته شدند! این امر باعث شد تا ساکنان شهر برگزار کنندگان جشنواره را مجبور ساختند که آنان را آزاد سازند. با گسترش اعتراضات مسؤولان شهر مجبور شدند تا بار دیگر اجازه برپایی جشنواره را صادر نمایند. از آن سال به بعد همه ساله بر تعداد شرکت کنندگان در جشنواره اضافه شد و این امر باعث شد تا مسؤولان تصمیم بگیرند که جشنواره را در خارج از شهر برگزار نمایند.
اما جوانان پرشور بار دیگر غوغایی برپا کردند و کار را به جایی رساندند که علاوه بر نبرد با گوجه فرنگی، یکدیگر را به درون فواره های آب هل دادند و بر روی یکدیگر آب پاشیدند آنها به تماشاگران و مسئولان هم رحم نکردند و آنان را هم از گوجه فرنگیهای خود بی نصیب ننمودند! این شیطنتها باعث شد تا بار دیگر مسئولان، جشنواره را ممنوع اعلام نمایند و شرکت کنندگان را به زندان و حبس تهدید نمایند. از آنجا که این مراسم ریشه های عمیقی در جامعه بونال داشت در سال 1957 عده ای از جوانان پیشنهاد کردند که جشنواره را به صورت مراسم تدفین گوجه فرنگی برگزار نمایند!دوباره جمعیت بسیاری با لباسهای عجیب به راه افتادند و گروهی نوازنده نیز آنان را همراهی کردند.
دسته ای از جوانان نیز در حالی که تابوت حامل یک گوجه فرنگی بزرگ را حمل می کردند از جلوی تماشاگران رژه می رفتند! در سال 1959 و درپی تقاضاهای مکرر مردم، شهرداری بونال بار دیگر اجازه برپایی جشن گوجه فرنگی را البته با محدودیتهای خاص صادر نمود. از جمله این محدودیتها اینکه آغاز و پایان جشن با صدای زنگ اعلام می شود و پرتاب گوجه فرنگی قبل و بعد از به صدا درآمدن زنگ ممنوع خواهد بود و نبرد گوجه فرنگی تنها در زمان میان دو زنگ مجاز خواهد بود! از آن زمان به بعد جشنواره صورت رسمی تری به خود گرفت هرچند که دچار تغییرات بسیاری نیز شد. چنانکه علاوه بر نبرد گوجه فرنگی، مسابقه صعود از تیر چراغ برق چرب و روغنی، جشن شکلات داغ و انواع مسابقه های ورزشی و نمایشهای خیابانی نیز به این مراسم اضافه شد.
در این میان مسابقه ای که به شدت جای خود را در میان طرفداران باز نموده بالارفتن از ستون صابونی است که برندگان آن می توانند در نوک ستون جایزه خود که تکه ای گوشت نمک زده است را بدست آورند!
از سال 1980 شهرداری عهده دار برگزاری و ترویج جشنواره شد. لذا همه ساله شهرداری بونال چندین تن گوجه فرنگی تهیه می کند تا در این مراسم مصرف شود!
با وجود تعداد زیاد شرکت کنندگان در این مراسم، خوشبختانه این جشن هیچگونه خطر و حادثه ای را به دنبال نداشته است و همه ساله بدون هیچ حادثه تلخی به خوبی برگزار شده است.
امروزه بسیاری از مردم کسانی را که به پافشاری خود موجب شدند تا این مراسم همه ساله برگزار شود تحسین می کنند. جشنواره ای که امروزه به یک جشن بزرگ و فراموش نشدنی تبدیل شده است.
اما اگر شما هم قصد شرکت در این جشنواره را دارید باید قوانین آن را رعایت نمایید؛ قوانینی که باعث شده است تا مراسم به خوبی و زیبایی انجام شود. اولین قانون بیان می کند که شما نباید هیچ بطری و یا چیزی که باعث حادثه و صدمه به دیگران شود را به همراه بیاورید. گوجه فرنگیهایی که در نبرد استفاده می شوند باید کاملاً له شده و فشرده باشند تا صدمه ای به کسی نزنند.
شما باید مراقب کامیون ویا بارکشهایی که گوجه فرنگی حمل می کنند باشید و در پایان اینکه به محض اینکه دومین زنگ نواخته شد باید پرتاب گوجه فرنگی متوقف شود! اگر این قوانین را پذیرفته اید می توانید همه ساله در ماه آگوست به شهر بونال اسپانیا بروید و برای نبردی جانانه گوجه فرنگیهای آبدار به دست بگیرید.
