اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
همه می دونیم نیکوکاری یکی از صفات مهم انسانیه و توجه به این صفت و ظاهر کردن اون تو لحظه های مختلف زندگی، ما رو به مقام “انسانیت” می رسونه. اما بی توجهی به اون ما رو از انسان بودن دور می کنه. این خصلت مخصوص کسانیه که تنها به خودشون فکر نمی کنن بلکه دیگر خواهی و نوع دوستی رو نیز سر لوحۀ زندگی خود قرار می دن.
نیکوکاران با دردها و رنج های دیگران گریه می کنن و غبار غم رو قلبهاشون می شینه. اونا با احساس مسئولیت تحسین برانگیز، لحظه ای غفلت به خود راه نمی دن و برای رهایی مردم از درد و رنج تلاش می کنن تا قدری سلامتی، امید، شادی، آرامش و راحتی به ارمغان ببرنن.
آره اونا انسان های بخشنده ای هستن که با بخشندگی زندگی می کنن و حیاتشون با بخشندگی معنا می شه و حقیقت پیدا می کنه.
نام نیک نیکوکاران همواره جاویدانه و محبت مردم رنج دیده بهشون پایدار و بی نهایته.
چرا من و تو یکی از این نیکوکاران نباشیم؟!
پس به دور از خودخواهی ها دستای خودمونو تو دستای سرد و لرزون کودکان و نوجوانان بیمار و ضعیف این مرز و بوم بذاریم و گرما و امید به زندگی آن ها ببخشیم.
شاکر خدای مهربان باشیم و از اینکه نعمت تندرستی رو به ما ارزانی داشته و بستر ما رو تو خونه در کنار والدین قرار داده – نه تو بیمارستان و بهزیستی – تشکر کنیم.
بهترین راه شکرگزاری اینه که با چند مؤسسه خیریه مثل مؤسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) آشنا بشیم، بعد باهاشون ارتباط برقرار کنیم و در حد توان خودمون کمک رسانی کنیم. از طریق ورود به سایت مؤسسه محک می تونیم با کمک های مادی و معنوی باعث هزاران اتفاقات مثبت برای کودکان سرطانی باشیم.
پس با کمک از خداوند متعال و طلب توفیق از او فکر کنیم و ببینیم چه کاری از دستمون ساخته اس. سپس در انجام آن کوتاهی نکنیم.
برای ورود به سایت محک اینجا را کلیک کنید.
قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود
دست به دست هم میدهیم و هموطن عزیزمان لبخند میزند
یا شافی