این جزیره آن قدر کوچک هست که بتوانید همه فضاهای دیدنی اش را پیاده بروید و ببینید ولی این کار زمان می برد و نقشه گردشگری جزیره هرمز خیلی مناسب نیست که بتوانید از روی آن مناطق دیدنی جزیره را پیدا کنید.
جزیره هرمز در جنوب ایران هنوز جاذبه های بکری دارد که مردم بیش تر آن را با خاک ها و کوه های رنگی اش می شناسند. این جزیره را هر گردشگر داخلی و خارجی باید تا قبل از مرگ ببیند.
به گزارش نشریه اینترنتی نوجوان ها به نقل از مهر، جزیره هرمز را به خاک های رنگینش می شناسند. اگر به بندرعباس رفتید به بندرگاه بروید و همان جا بلیط جزیره را به قیمت حدود 7 هزار تومان بخرید. در ساعت های زوج شناورها به سمت جزیره حرکت می کنند اگر مسافر به حد کفایت آمده باشد وگرنه باید یک ساعتی را منتظر شوید تا زنانی با چادر رنگی و مردانی که روز کاری خود را در بندرعباس گذرانده اند، وارد شناور شوند.
موزه ای خصوصی که به گالری هنرمندان این جزیره تبدیل شده است.
در میان آن ها گردشگرانی که هیچ تناسبی با مردان و زنان جزیره ندارند نیز با زیر انداز و پیک نیک هم دیده می شوند نیم ساعتی فاصله بندرعباس تا جزیره هرمز طول می کشد تا آرام آرام جزیره رنگی با کوه های خوراکی اش دیده شود. اگر ناآشنا باشید باید همان لحظه یک راهنما پیدا کنید.
این جزیره آن قدر کوچک هست که بتوانید همه فضاهای دیدنی اش را پیاده بروید و ببینید ولی این کار زمان می برد و نقشه گردشگری جزیره هرمز خیلی مناسب نیست که بتوانید از روی آن مناطق دیدنی جزیره را پیدا کنید. این جزیره در برنامه ریزی های گردشگری جایی ندارد که بخواهند برای آن نقشه گردشگری بکشند تنها اطلاعاتی که می توان از آن پیدا کرد دفترچه ای با معرفی جاذبه های گردشگری آن است که همان اطلاعات را میتوانید در اینترنت نیز جستجو و پیدا کنید.
در جزیره هرمز خاک های رنگی بسیاری وجود دارد که یکی از شگفتی های آن به شمار می آید.
برخی از مردم محلی این جزیره از آن جا که تمام خاکش را مثل کف دستشان می شناسند می توانند شما را راهنمایی کنند در میان آنها شهاب دریا پیمای هرمزی که در مدرسه آزموده هم کار می کند یکی از جوان هایی است که چند سالی در حوزه راهنمایی گردشگران جزیره فعالیت می کند و با ماشین و موتور می تواند آنها را به همه مناطق گردشگری جزیره ببرد. آدرس او را می توانید حتی از موزه نادعلیان هم بپرسید. او یکی از افرادی است که با کمک احمد نادعلیان مالک موزه توانسته در این زمینه فعالیت کند و نان آور خانواده اش شود.
هر سال یک فرش رنگی و خاکی در جزیره پهن می شود و گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند.
توقع نداشته باشید در این جزیره با لندکروز و خودروی پیکاب جابه جا شوید. اگر دوست دارید همه جزیره را ببنید سوار همان وانت و نیسان هایی شوید که به استقبالتان می آیند. در این فاصله می توانید پس از پیاده شدن از شناور، قلعه پرتغالی ها را هم ببینید. این قلعه یکی از زیباترین قلعه های سنگی است که در آن با زندان های مخوف تک نفره، شکنجه ها و حتی سنگ های رنگی و صنعتی جزیره را یک جا ببینید.
دریاچه های نمک و الهه نمک یکی از مهمترین جاذبه های جزیره است.
غیر از قلعه پرتقالی ها از شهاب دریا پیما بخواهید حتما شما را با الهه نمک آشنا کند. پیاده شوید و رودخانه نمکی را طی کنید تا برسید به سرچشمه آن که غار نمکی با قندیل های سفید رنگ است. پس از آن بازهم راهتان را ادامه دهید تا الهه نمک را ببینید. کوهی سبز رنگ که به شما نشان می دهد نمک فقط سفید رنگ نیست. نمک سرخ و سبز و آبی هم در بین این سنگ های شور پیدا می شود.
در دره مجسمه ها می توان مجسمه های ایجاد شده سنگی را مشاهده کرد.
کناره های رودخانه نمک قندیل های برف مانندی وجود دارد که شکننده هستند ولی زیبایی شگرفی به این جوی آب شور داده است. سعی کنید طبیعت این بخش از جزیره را همان طور که هست حفظ کنید. نمک های این جزیره سوغات نیست. این سوغات را با گرفتن عکس به دیگران هدیه کنید.
