اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
گریه، خشم، اندوه و حسرت، خوشحالی احساساتی هستند که به صورت غریزی و فطری در نهاد انسان از طرف خداوند قرار گرفته است. هیچ کدام از این احساسات به خودی خود مطلقا بد یا مطلقا خوب نیست.
انسان وقتی به هر عنوانی عزیزی را از دست می دهد خود به خود دچار غم و اندوه می شود و تا مدتی حزن و نا امیدی وجودش را در بر می گیرد. در مقابل غم چه باید کرد؟ از این حس راه گریزی نیست. آیا باید آن را پذیرفت یا از آن فرار کرد؟
یا برعکس هنگامی که پس از مدت ها انتظار مادر فرزندی را به دنیا می آورد، خود به خود دچار احساس خوشحالی و مسرت می شود. این حس نه تنها خودش بلکه تمام اعضای خانواده را در برمی گیرد.
پس هیچ کس تهی از احساس نیست. همچنین از احساسات نمی توان گریخت یا آن هارا پنهان کرد. گریز از احساسات یا پنهان کردن آن ها انسان را دچار استرس و نگرانی خواهد کرد و در بسیاری از موارد همین استرس ها منجر به اضطراب و افسردگی دراز مدت خواهند شد. سوال این جاست که اگر در مفابل احساسات خود را رها کنیم و آن ها را با آغوش باز بپذیریم چه خواهد شد و چه چیزی انتظار ما را خواهد کشید. کلیپ زیر را تماشا کنید و پاسخ خود را دریافت کنید.
