آرشیو دسته بندی: فرهنگ و هنر

غزل شماره ۴۷۲ حافظ

احمد الله علی معدله السلطان احمد شیخ اویس حسن ایلخانی خان بن خان و شهنشاه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۸۸ حافظ

سحرم هاتف میخانه به دولتخواهی گفت بازآی که دیرینه این درگاهی همچو جم جرعه ما[ادامه مطلب]

غزل شماره ۸ حافظ

ساقیا برخیز و درده جام را خاک بر سر کن غم ایام را ساغر می[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۴ حافظ

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست که به پیمانه کشی شهره شدم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۰ حافظ

المنه لله که در میکده باز است زان رو که مرا بر در او روی[ادامه مطلب]

غزل شماره ۵۶ حافظ

دل سراپرده محبت اوست دیده آیینه دار طلعت اوست من که سر درنیاورم به دو[ادامه مطلب]

غزل شماره ۷۴ حافظ

حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست باده پیش آر که اسباب جهان این[ادامه مطلب]

غزل شماره ۹۱ حافظ

ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت جانم بسوختی و به دل دوست دارمت تا[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۰۹ حافظ

دیر است که دلدار پیامی نفرستاد ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد صد نامه فرستادم و[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۲۷ حافظ

روشنی طلعت تو ماه ندارد پیش تو گل رونق گیاه ندارد گوشه ابروی توست منزل[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۴۳ حافظ

سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۶۱ حافظ

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد یک نکته از این معنی گفتیم و[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۷۷ حافظ

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند نه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۹۴ حافظ

سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۱۰ حافظ

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود تا دل شب سخن از سلسله موی[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۲۷ حافظ

گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود تا ریا ورزد و سالوس مسلمان[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۴۳ حافظ

بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید از یار آشنا سخن آشنا شنید[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۵۹ حافظ

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۷۵ حافظ

صوفی گلی بچین و مرقع به خار بخش وین زهد خشک را به می خوشگوار[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۹۲ حافظ

قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع که نیست با کسم از بهر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۰۹ حافظ

عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام مجلس انس و حریف همدم و شرب مدام[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۲۶ حافظ

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۴۳ حافظ

چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم کز چاکران پیر مغان کمترین منم هرگز[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۶۰ حافظ

گر از این منزل ویران به سوی خانه روم دگر آن جا که روم عاقل[ادامه مطلب]