آرشیو دسته بندی: فرهنگ و هنر

غزل شماره ۲۵۲ حافظ

گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۶۸ حافظ

گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس زین چمن سایه آن سرو روان ما را[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۸۴ حافظ

هاتفی از گوشه میخانه دوش گفت ببخشند گنه می بنوش لطف الهی بکند کار خویش[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۰۲ حافظ

خوش خبر باشی ای نسیم شمال که به ما می‌رسد زمان وصال قصه العشق لا[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۱۸ حافظ

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۳۵ حافظ

در خرابات مغان گر گذر افتد بازم حاصل خرقه و سجاده روان دربازم حلقه توبه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۵۳ حافظ

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم باغ[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۶۹ حافظ

ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آن چه ما پنداشتیم تا درخت[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۸۵ حافظ

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۰۲ حافظ

نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین عقل و جان را بسته زنجیر آن[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۱۸ حافظ

گر تیغ بارد در کوی آن ماه گردن نهادیم الحکم لله آیین تقوا ما نیز[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۳۴ حافظ

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی وان گه برو که رستی[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۵۰ حافظ

روزگاریست که ما را نگران می‌داری مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری گوشه چشم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۶۶ حافظ

این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی وین دفتر بی‌معنی غرق می ناب[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۸۲ حافظ

ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی چوگان حکم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۸ حافظ

ساقیا آمدن عید مبارک بادت وان مواعید که کردی مرواد از یادت در شگفتم که[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۴ حافظ

رواق منظر چشم من آشیانه توست کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست[ادامه مطلب]

غزل شماره ۵۰ حافظ

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن[ادامه مطلب]

غزل شماره ۶۷ حافظ

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست جان ما سوخت بپرسید که جانانه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۸۵ حافظ

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۰۱ حافظ

شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد زدیم بر صف رندان و هر چه بادا[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۲۱ حافظ

هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد سعادت همدم او گشت و دولت[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۳۷ حافظ

دل از من برد و روی از من نهان کرد خدا را با که این[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۵۵ حافظ

اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد و[ادامه مطلب]