آرشیو دسته بندی: فرهنگ و هنر

غزل شماره ۸۶ حافظ

ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت کار چراغ خلوتیان باز درگرفت آن شمع[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۰۲ حافظ

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد من نیز دل به باد دهم هر چه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۲۲ حافظ

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۳۸ حافظ

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد به وداعی دل غمدیده ما[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۵۶ حافظ

به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد تو را در این[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۷۲ حافظ

عشق تو نهال حیرت آمد وصل تو کمال حیرت آمد بس غرقه حال وصل کآخر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۸۹ حافظ

طایر دولت اگر باز گذاری بکند یار بازآید و با وصل قراری بکند دیده را[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۰۵ حافظ

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود سر ما خاک ره پیر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۲۲ حافظ

از سر کوی تو هر کو به ملالت برود نرود کارش و آخر به خجالت[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۳۸ حافظ

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید هلال عید در ابروی یار باید دید[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۵۴ حافظ

دیگر ز شاخ سرو سهی بلبل صبور گلبانگ زد که چشم بد از روی گل[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۷۰ حافظ

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس زهر هجری چشیده‌ام که مپرس گشته‌ام در جهان و آخر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۸۶ حافظ

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۰۴ حافظ

دارای جهان نصرت دین خسرو کامل یحیی بن مظفر ملک عالم عادل ای درگه اسلام[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۲۰ حافظ

دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۳۸ حافظ

من دوستدار روی خوش و موی دلکشم مدهوش چشم مست و می صاف بی‌غشم گفتی[ادامه مطلب]

1 Comments

غزل شماره ۳۵۵ حافظ

حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم جام[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۷۱ حافظ

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم محصول دعا در ره جانانه نهادیم در خرمن[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۸۷ حافظ

شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان مست بگذشت[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۰۴ حافظ

می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این بر در میکده می کن گذری بهتر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۲۰ حافظ

ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه زلف در دست[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۳۶ حافظ

آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی گردون ورق هستی ما درننوشتی هر چند[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۵۲ حافظ

طفیل هستی عشقند آدمی و پری ارادتی بنما تا سعادتی ببری بکوش خواجه و از[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۶۸ حافظ

که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی که به کوی می فروشان دو[ادامه مطلب]