آرشیو دسته بندی: فرهنگ و هنر

غزل شماره ۹ حافظ

رونق عهد شباب است دگر بستان را می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را ای[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۵ حافظ

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست اساس[ادامه مطلب]

غزل شماره ۴۱ حافظ

اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است به بانگ چنگ مخور می که[ادامه مطلب]

غزل شماره ۵۷ حافظ

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست چشم میگون لب خندان دل خرم با[ادامه مطلب]

غزل شماره ۷۵ حافظ

خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست تاب آن زلف پریشان تو بی چیزی[ادامه مطلب]

غزل شماره ۹۲ حافظ

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت خوش خرامان شو که پیش قد[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۱۰ حافظ

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۲۸ حافظ

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد بختم ار یار شود رختم از این[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۴۴ حافظ

به سر جام جم آن گه نظر توانی کرد که خاک میکده کحل بصر توانی[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۶۲ حافظ

خوش آمد گل وز آن خوشتر نباشد که در دستت بجز ساغر نباشد زمان خوشدلی[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۷۸ حافظ

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند وان که این کار ندانست در[ادامه مطلب]

غزل شماره ۱۹۵ حافظ

غلام نرگس مست تو تاجدارانند خراب باده لعل تو هوشیارانند تو را صبا و مرا[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۱۱ حافظ

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود رسم عاشق[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۲۸ حافظ

گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود پیش پایی به چراغ تو[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۴۴ حافظ

معاشران گره از زلف یار باز کنید شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید حضور[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۶۰ حافظ

ای سرو ناز حسن که خوش می‌روی به ناز عشاق را به ناز تو هر[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۷۶ حافظ

باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش ای[ادامه مطلب]

غزل شماره ۲۹۳ حافظ

بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع شمع خاور فکند بر همه اطراف شعاع برکشد آینه[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۱۰ حافظ

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام یا[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۲۷ حافظ

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۴۵ حافظ

بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم زلف سنبل چه کشم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۶۱ حافظ

آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم من[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۷۷ حافظ

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم[ادامه مطلب]

غزل شماره ۳۹۳ حافظ

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن وفا[ادامه مطلب]