ویک مونیز استعداد منحصر بفردی در پاره کردن کاغذهای چاپ شده دارد (مثل مجلات، کتاب های کمیک، تبلیغات چاپی و …) هم چنین او دوست دارد دوباره این کاغذها را به صورت کلاژ سر هم کند. اما کلاژهای او فقط به صورت بازسازی شاهکارهای کلاسیک اتفاق می افتند.
این هنرمند برزیلی از هزاران کاغذ پاره برای ساخت آثارش استفاده می کند، اما کیفیت ناهموار و دندانه دار آنهاست که آثار مونیز را زنده می کند. از دور، نسخه اصلی و نسخه مونیز کاملا مشابه هستند. اما بررسی دقیق تر هزاران کاغذی را که باعث تفاوت مونیز با هنرمندان گذشته می شود را نشان می دهد و او را به عنوان هنرمندی از این نسل معرفی می کند.
شب پرستاره، پس از ون گوگ
سرگردان بر فراز مه، دیوید فردریش
اثر ادگار دگاس
تابستانی در شهر، اثر ادوارد هاپر
اثر ادوارد مانه
اثر گوستاو کایبوت
مزرعه گندم با درخت سرو، ون گوگ
یک پاسخ
چه خلاقانه