حتی یک بار مصرف قرص های روانگردان برای امتحان یا تجربه بسیار خطرناک است و ممکن است عوارض جبران ناپذیر طولانی مدت و حتی مرگ را به همراه داشته باشد.برخلاف آن چه همگان می گویند ، اکستاری تنها شادی آور نیست و روزهای پس از مصرف فرد را دچار افسردگی ، در درجات مختلف آن می کند. معمولاً فرد پس از مصرف احساس خوشی می کند.
اکستازی مثل آمفتامین و کوکائین یک محرک است اما این دلیل نمی شود بپنداریم که وابستگی و اعتیاد به دنبال ندارد. مخدر ایجاد تخدیر می کند ولی در مورد اکستازی فرد بی خواب و بی قرار و بیش فعال می شود و در نتیجه ی این فعالیت زیاد، دچار کوفتگی و بی حالی در روزهای بعد می شود.
اوج اثر ماده مؤثر در این قرص ها دو تا سه ساعت است. سپس میزان این ماده در خون پایین می آید و ۲۴ ساعت طول می کشد تا این ماده کاملاً از خون خارج شود. دیده شده که در ساعات کاهش میزان این ماده در خون فرد حاضر است برای حفظ حالتی که دارد و مصرف دوباره ی آن، دست به هر کاری بزند . به علاوه فرد به شدت نیاز به تکرار تجربه قبلی دارد و از نظر علمی هرگونه مصرف اجباری حتی بدون وابستگی جسمانی ، اعتیاد نام دارد.
اگرچه در صورت عدم مصرف اکستازی، عوارضی از قبیل آن چه برای تریاک یا حشیش و سایر مواد اعتیاد آور می شناسیم، رخ نمی دهد اما این نباید ما را دچار اشتباه کند که فکر کنیم مصرف اکستازی به دلیل عدم ایجاد عوارض جسمی اعتیاد آور نیست. برعکس ، فرد به شدت مایل به تکرار حالت پس از مصرف است و طبق تعریف ، این وابستگی روانی مترادف اعتیاد است.
برای ترک کردن مصرف این ماده لازم است حتماً به یک روان شناس یا روان پزشک مراجعه کرد. فرد معتاد با روش ها و دارو و درمان های خاصی می تواند اثرات سوء این ماده را بکاهد تا زودتر به زندگی عادی برگردد. اگرچه بعضی حالات مثل حملات جنون آمیزو توهمات فرد که می پندارد تحت تعقیب است ، یا بدبینی به اطرافیان و مشاهده چیزهایی که دیگران نمی بینند ، ممکن است هرگز درمان نشوند.
عوارض قرص های روانگردان
حواس کسی که از قرص های روانگردان مصرف می کند ، قوی می شود و به دلیل تقویت ادراک ، فرد از موسیقی یا حتی خوردن و آشامیدن نیز احساس لذت فوق العاده می کند و می پندارد خلاقیت دوچندان یافته است. به دلیل افزایش حس ها ، توانایی برقراری ارتباط تقویت می شود و در نتیجه فرد علاقه به صحبت کردن با دیگران ، برقراری رابطه عاطفی و در آغوش گرفتن دیگران دارد که همین افزایش کاذب شعور عاطفی می تواند عامل انجام رفتارهای پرخطر جنسی باشد.
گه گاه انسان های کمرو که در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل هستند ، می پندارند با مصرف این قرص می توانند این مشکل را برطرف کنند. از طرف دیگر شنیده می شود که بسیاری از آنها که افسردگی های خفیف یا مزمن دارند ، از این قرص مصرف می کنند غافل از آنکه روزهای بعد از مصرف این قرص ، حتی تا هفته ها افسردگی شدیدتری گریبان مصرف کننده را می گیرد.
از دیگر عوارض مصرف قرص های روانگردان ، اختلالات بینایی ، کاهش اشتها ، توهمات بینایی ، افزایش ضربان قلب و فشارخون ، بی قراری ، تغییر نامناسب دمای بدن ، نیاز به نوشیدن آب و مایعات است . اما اکستازی عوارض خطرناک دیگری هم دارد ، از آن جمله مختل شدن فعالیت هیپوتالاموس ، از دست رفتن کنترل فرد بر گفتار و رفتار، اختلال حافظه کوتاه مدت ، احتمال ورم مغز به دلیل مصرف زیاد آب و عدم خروج آن از بدن ، کاهش نمک و الکترولیت ها ، وجود مشکلات جنسی ، احساس افسردگی در درازمدت ، سردرد ، سرگیجه و بی خوابی ، جنون و مرگ هستند .
اما آنچه بیش از همه خطرناک است ، وجود ناخالصی هایی است که در ساخت قرص های روانگردان به کار می رود و ممکن است منجر به مرگ شود. مخصوصاً که در کشور ما عده ای سودجو گچ یا دیازپام و حتی مواد خطرناک دیگری را به این قرص می افزایند که خالص بودن آن را پایین می آورد . ضمن این که اغلب این قرص ها در ایران فاقد ماده اصلی آن است . از سوی دیگر مصرف همزمان آن با مشروبات الکلی یا سایر مخدرها می تواند اثرات مرگبار آن را صدچندان کند .
مهمترین عوامل ترغیب کننده افراد به مصرف این قرص خجالت ، ناتوانی از رد کردن درخواست دیگران و فشار دوستان ، حس بزرگ شدن ، کاهش افسردگی ، افزایش تمایلات عاطفی ، دست کم گرفتن خطر و ماجراجویی است وفرد می پندارد برای او هم همان حس هایی که برای دوستش رخ داده ، رخ می دهد بی آن که دچار عوارض آن شود ، غافل از این که اثر و عملکرد این ماده مثل همه موادهای دیگر در بدن افراد مختلف متفاوت است و نه تنها ممکن است فرد را دچار خلسه ی مورد نظر نکند که بسیار امکان دارد او را دچار عوارض جبران ناپذیر کند .
به علاوه در مورد ترک آن باید گفت تقریباً ربط مستقیمی میان اراده و اعتیاد وجود ندارد . آنچه در مورد این مواد رخ می دهد ، اثر بر چرخه پاداش ذهنی است و فرد برای تکرار لذت مایل است استفاده از آن ماده را – هر قدر خطرناک – تکرار کند.
