روابط نامطلوب بین دختران و پسران یکی از مسائلی است که در جوامع مختلف به وجود می‌آید و می‌تواند منجر به مشکلات جدی برای افراد و جامعه شود. عوامل مختلفی وجود دارند که ممکن است باعث به وجود آمدن این نوع روابط شوند. در این مقاله به بررسی عوامل مهمی که ممکن است در ایجاد روابط نامطلوب دختران و پسران دخالت داشته باشند، خواهیم پرداخت.
یکی از عوامل مهم در به وجود آمدن روابط نامطلوب دختران و پسران، نبود آموزش‌های مناسب در خانواده و مدارس است. اغلب افراد در جامعه از کودکی به تفکرات و اعمال خود از طریق خانواده و محیط آموزشی که در آن بزرگ می‌شوند، شکل می‌گیرند. بنابراین، نقش آموزش‌های درست و سلیقه‌سازی مناسب در خانواده و مدارس بسیار حائز اهمیت است. برای جلوگیری از به وجود آمدن روابط نامطلوب بین دختران و پسران، لازم است که آموزش‌های مناسب و به روز در خانواده و مدارس ترویج شود.
عامل دیگری که می‌تواند در ایجاد روابط نامطلوب دختران و پسران دخالت داشته باشد، نقش رسانه‌ها و فضای مجازی است. امروزه با پیشرفت فناوری، افراد بسیاری از طریق شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها با یکدیگر در ارتباط هستند. این فضاها می‌توانند باعث شده واکنش‌های نامناسب و رفتارهای نامطلوب در بین دختران و پسران شود. بنابراین، نقش مثبت رسانه‌ها و فضای مجازی در شکل‌دهی به رفتارهای جامعه بسیار حائز اهمیت است.
عامل دیگری که ممکن است در به وجود آمدن روابط نامطلوب دختران و پسران دخالت داشته باشد، نبود تفکر انتقادی و تحلیل‌گرایی است. بسیاری از افراد در جامعه به دلیل نبود تفکر انتقادی و تحلیل‌گرایی، به راحتی تحت تأثیر نظرات دیگران قرار می‌گیرند و تصمیمات نادرستی را اتخاذ می‌کنند. این موضوع می‌تواند باعث به وجود آمدن روابط نامطلوب بین دختران و پسران شود. بنابراین، ترویج تفکر انتقادی و تحلیل‌گرایی در جامعه می‌تواند به کاهش این نوع روابط کمک کند.
نوجوان ، افکار غیرواقعی و روابط نامطلوب دختران و پسران
یکی از منابع بسیار مهم در تغذیه فکری نوجوانان، وجود افکار و شایعات رایج بین آنان است. افکاری که معمولا در گفتگوهای خصوصی و گاه به صورت حرف ها و مسائل پیش پا افتاده ولی در عین حال قطعی بین نوجوانان رد و بدل می شود. این افکار معمولا به اطلاع مربیان، پدران و مادران نمی رسد. به همین دلیل برای آنان “نامرئی” است. این افکار درس های نامرئی است که به شکل غیر رسمی بین نوجوانان رد و بدل می شود و از طریق گفت و شنودهای مکرر، آن ها را می آموزند و ما حصل آن ها را به صورت راهنمای عمل، مورد استفاده قرار می دهند.
درس های نامرئی معمولا در هیچ کتابی یا مجله ای ثبت و ضبط نمی شوند بلکه از دهانی به دهانی و از مغزی به مغز دیگر منتقل می شوند. این ها ضرورتا محتوای نادرست و مخربی ندارند بلکه می توانند هر چیزی را در بر بگیرند. دروس نامرئی در مدرسه ای به نوجوانان منتقل می شود که دیوار و کلاس ندارد. یعنی مدرسه هم نامرئی است. هر نوجوان می تواند هم معلم این مدرسه باشد و هم شاگرد آن. ولی معمولا برخی بیشتر از سایرین نقش معلم را ایفا می کنند.
به عنوان مثال: بسیار اتفاق می افتد که نوجوانان راجع به خریدن اجناس با یکدیگر صحبت می کنند. نوجوانی جمله ای این چنین می گوید: “این لباسا بهترین جنسش 500 تومنه، آمریکاییشو می دن 500 تومن”. این جمله بدون هیچ گونه استدلال، به ذهن سایرین منتقل می شود که بهترین نوع لباس و بلکه بهترین نوع هر جنس، آمریکایی آن است.
یا وقتی کسی می گوید: “فلانی بالا بالاها می پره دست کم سه تا دوست دختر داره” یا دختری در جمع دوستانش می شنود که کسی می گوید: “فلانی خیلی بی عرضس، جرأت نمی کنه از یه پسر یه نامه قبول کنه”. این جمله ها به سادگی و به آسانی بین نوجوانان رد و بدل می شود و بدون هیچ گونه استدلالی به دیگران منتقل می شود که ملاک با عرضه بودن و یا ملاک بالا پریدن این است که دوست پسر و یا دوست دختر داشته باشی.
“دروس نامرئی” لزوما محتوای منفی ندارد. چه بسا عناصری مثبت و سازنده نیز در “مدرسه نامرئی” به نوجوانان منتقل شود. انتقال ارزش هایی در زمینه مطالعه، درس خواندن، شجاع بودن و بسیاری ارزش های دیگر در لابلای دروس نامرئی منتقل می شود.
مدرسه نامرئی چیزی نیست که بتوان آن را تعطیل کرد و یا با آن به مبارزه پرداخت بلکه باید واقعیت آن را پذیرفت و وجه سازنده آن را مورد ملاحظه قرار داد. در مورد روابط دختر و پسر نیز اکثر باورها از طریق مدرسه نامرئی منتقل می شود زیرا مسائلی است که کمتر مورد بحث قرار می گیرد.
یکی از دروس نامرئی ای که مربوط به روابط دختر و پسر در بین نوجوانان است “داشتن احساس مسئولیت برای پیدا کردن دوست دختر یا پسر برای یکدیگر است”. به نظر می رسد این کار نوعی همانند سازی با افرادی بزرگسالی است که برای ایجاد وصلت، واسطه می شوند. این رسالت در واسطه گری باعث می شود پیام هایی را به دروغ به دوستانشان بگویند یا در پیام ها دستکاری کنند.
دختر نوجوانی از خراسان می نویسد:
“مادرم از ساعت 8 صبح که از خانه بیرون می رفت تا ساعت 8 شب به خانه نمی آمد. من تمام کارها را انجام می دادم ولی در عوض ناسزا و کتک جبران زحمات من بود. دیدم تنها هستم و با دختر همسایه آشنا شدم، او از من بزرگتر بود و نامزد داشت. او یک برادر شوهر داشت که گاهی او را می دیدم. دختر همسایه گاهی به دروغ حرف هایی از جانب برادر شوهرش می گفت و من به خیال اینکه با هم ازدواج می کنیم با او رابطه برقرار کردم…”.
یکی دیگر از عوامل مخفی میان نوجوانان که تأثیر بسزایی در ایجاد روابط نامطلوب بین آنان دارد، پدیده ای است که می توانیم آن را “همدردی با عاشق” بنامیم. وقتی نوجوان به دوستانش می گوید که من کسی را دوست دارم، گویی نوعی هم حسی و همدردی را در آنان برمی انگیزد. این واکنش از طرف دوستان، خود عامل تشویق کننده ای است در جهت پر سوز وگداز کردن موضوع و سبب می شود فرد برای جلب توجه دوستان خود دست به اعمالی بزند که گاهی به لحاظ اجتماعی و اخلاقی ناپسند است.
به عبارت دقیق تر در چنین مواردی این احساس فردی نوجوان نسبت به فردی از جنس مخالف نیست که او را به نامه نگاری و یا ملاقات می کشاند، بلکه این تعامل متقابل دوستان اوست که وی را مستعد انجام چنین کارهایی می کند.
در نتیجه، عوامل مختلفی وجود دارند که ممکن است در به وجود آمدن روابط نامطلوب دختران و پسران دخالت داشته باشند. آموزش‌های مناسب، نقش مثبت رسانه‌ها و فضای مجازی، و ترویج تفکر انتقادی و تحلیل‌گرایی از جمله راهکارهایی هستند که می‌تواند به کاهش این نوع روابط کمک کند. به طور کلی، آگاهی از عوامل موثر در به وجود آمدن روابط نامطلوب و اقدامات مناسب برای پیشگیری از آنها، می‌تواند به ساختار و تقویت ارتباطات سالم بین دختران و پسران کمک کند
