گیاهان میلیون ها سال است که روی زمین زندگی می کنند. پیدایش اولین گیاهان زمینی به دوره سیلوریان (320-350 میلیون سال پیش) بر می گردد. عمده ترین دلیل موفقیت درختان در مسیر تکامل به دلیل توانایی آن ها در پذیرش تنوع محیط ها گوناگون است.
اولین درختان زمین، کاج سانان بودند که در دوره پرمین (195-220 میلیون سال پیش) به وجود آمدند. از 70-140 میلیون سال پیش زندگی گیاهی جنگل ها به سمت گونه هایی از درختان تکامل یافت که ما امروزه توانسته ایم آن ها را شناسایی کنیم. به مرور در جنگل ها درختانی شبیه مگنولیا، صنوبر و انجیر به وجو د آمدند. این گیاهان گل دار در مناطق جدید نسبت به گیاهان قبلی بسیار بهتر پخش می شدند. مزیت دیگر درختان گل دار، همراهی اشان با حشرات گرده افشان مانند زنبور بود؛ این خصوصیت به گیاهان توانایی داد تا در مکان های متنوع جدیدی رشد کنند.
جنگل پیش از تاریخ
در جنگل های پیش از تاریخ، سرخس درختی و دم اسبی غول پیکر با ایجاد مناطق زندگی گیاهی انبوه در روی زمین حکم فرمایی می کردند.
کوچ درخت
درختان با “حرکت” و پذیرش اندازه و شکل متفاوت به تغییرات آب و هوایی زمین پاسخ می دهند. زمانی که جمعیت درخت ها در مسیر مطلوب ترین شرایط حرکت می کند، دانه ریزی موفقیت آمیز صورت می پذیرد. در این روش، درختان جدید می توانند در عصر یخبندان و یا دوران گرم شدگی یا سرد شدگی زمین برای میلیون ها سال زنده بمانند.
ادامه تکامل درخت
تکامل درخت یک فرایند ادامه دار است. امروزه گونه هایی وجود دارد که بی ثبات و مستعد تولید مثل دو رگه با خویشان نزدیک هستند. با این حال، این درختان جدید حاصل شده بعضی اوقات برای غلبه بر شرایط نسبت به درخت اصلی بهتر عمل می کنند و بنابراین احتمال بیش تری برای زنده ماندن و تولید مثل دارند.
سالشمار تکامل درخت ها
400 میلیون سال پیش: آثار فسیلی اولین گیاهان درخت مانند مانند لیکوفیت ها، سرخس ها و دم اسب ها ظاهر شد. این نوع گیاهان هنوز دانه نداشتند، اما اولین گیاهانی بودند که دارای سیستم آوندی بودند ، که بسیار مهم بود زیرا به گیاهان این توانایی را می داد که از زمین بلند شوند و تنه و شاخه تشکیل دهند. قبل از این، همه گیاهان زمین باید در نزدیکی زمین زندگی می کردند، مانند خزه ها
380 میلیون سال پیش: اولین شواهد از گیاهان دانه دار ظاهر شد. اینها دانه های بسیار ساده ای بودند که هیچ پوشش یا لایه محافظی نداشتند، مانند دانه های امروزی.
360 میلیون سال پیش: شروع دوره کربونیفر و اولین شواهد از درختانی با ساقه های چوبی “واقعی”. این تنه‌های چوبی به درختان کمک می‌کردند به ارتفاعات بیشتری برسند و همچنین انتقال آب را بهبود بخشیدند.
360 میلیون سال پیش ادامه داد: ما اولین فسیل های فسیلی را در این دوره پیدا می کنیم . Gymnosperms گیاهان دانه دار هستند که در آنها دانه های آنها توسط تخمدان (یا میوه) محافظت نمی شود. ما امروزه گونه های زیادی از ژیمنوسپرم داریم، از جمله درختان مخروطی (کاج، ارس، صنوبر و غیره)، جینکو و سیکاد.
200 میلیون سال پیش: شواهدی از اولین درختان جینکو.
150 میلیون سال پیش: شواهدی از اولین درختان کاج.
125 میلیون سال پیش : آنژیوسپرم ها شروع به تکامل کردند، یعنی ما اولین گل ها را روی زمین می بینیم! آنژیوسپرم ها گیاهانی هستند که گل ها را رشد می دهند و دانه های آنها را در یک “تخمدان” محافظ نگه می دارند که به میوه معروف است. زمین در این زمان بسیار گرمتر بود و پوشیده از جنگل های بارانی بود که به طور چشمگیری باعث تنوع در گروه آنژیوسپرم ها شد. به همین دلیل است که اکثر گونه‌های درختی که امروزه در اطراف ما وجود دارد، آنژیوسپرم هستند. با تکامل آنژیوسپرم ها، ما همچنین تکامل گرده افشان هایی مانند زنبورها، پروانه ها و مرغ مگس خوار را دریافت می کنیم.
67 میلیون سال: شواهدی از اولین درختان افرا.
56 میلیون سال پیش: شواهدی از اولین درختان بلوط.
چند میلیون سال بعد درختان به تکامل خود ادامه دادند و به درختانی که امروزه می بینیم تکامل پیدا کردند. برخی منقرض می شوند، برخی بهبود می یابند، برخی نسبتاً ثابت می مانند.
