روزگار قدیم وقتی که به عید نزدیک می شدیم همراه بوی سبزه و ماهی گلی و وسایل سفره هفت سین بساط فروش کارت پستال هم گرم می شد. همه به خصوص جوان تر ها برای تبریک گفتن به همدیگر کارت پستال می خریدند و تبریک خود را پشت آن می نوشتند و به دوستان هدیه می دادند.این کارت های قدیمی هنوز هم کارت پستال های خاطره انگیز ی هستند.
تصاویر معرفی بناهای تاریخی و دیدنی های شهرهای ایران هم به هنگام دوری از خانواده استفاده داشت و معمولا دانشجویان و سربازان و کارمندان دور از شهر و دیار خود مشتری این کارت پستال ها بودند تا جایی را که زندگی می کنند به خانواده اشان معرفی کنند. بسیاری نیز به هنگام مسافرت دیدنی های آن شهر را که چاپ شده بود به عنوان سوغات می بردند.
به گفته مهرداد اسکویی که امروزه به دنبال جمع آوری و نگاه داری کارتپستال های تاریخی ایران است: اولین کارتپستال ایران در سال 1900 میلادی به چاپ رسیده است که همزمان با دوران مظفرالدین شاه قاجار است.
در سال 1903 چاپخانه ای در هلند 64 قطعه از تصاویر ایران را در تیراژ 64000 نسخه چاپ می کند. این عکس ها را آنتوان سوریوگین از زندگی مردم ایران تهیه کرده بود. شاید امروزه تبریک های دیجیتالی که مردم به وسیله نامه های الکترونیکی برای هم می فرستند بازار کارت پستال ها را بی رونق کرده باشد اما هنوز هم آن تصاویر قدیمی دیدنی هستند.
بناهای کارت پستالی چیست؟
البته رواج کارت پستال ها در فرهنگ و معماری ایران نیز تاثر داشته است و بسیاری از طرح ها و نقوش کارت پستال های خارجی در معماری اواخر قاجار نیز استفاده شده است .در آن زمان، فرنگ رفته‌ها از داشتن ساختمان‌هایی با معماری قدیم ایرانی خجالت‌زده بودند؛ لذا عکس‌هایی که در فرنگ گرفته بودند را به معماران سنتی نشان دادند و نتیجه آن احداث ساختمان‌هایی شد با ساختار سنتی اما فرم و سازه فرنگی.
در حقیقت با مصالح و تکنیک‌های سنتی، بنایی فرنگی می‌ساختند. که بعضا به این ساختمان ها بنای کارتپستالی نیز می گویند . یکی از بناهای معروف کارت پستالی را می توان مسجد سپهسالار دانست که شباهتی با مسجد ایاصوفیه دارد .ازاین نقوش برای تزیین سقف و دیوار اتاق هانیز استفاده می شده است.
یک پاسخ
بسیار زیبا